معضل مجاورت خدمات شهری با ساختمان بیمارستانهای بدون محوطه
وجود ایستگاه اتوبوس در كنار بيمارستانهای قدیمی ٬ آنهم در مجاورت بخشهای حساس بیمارستانی ٬ از معضلات بعضی از کلانشهرها بشمار میاید .
آلودگي صوتي از جمله پيامدهاي زيانبار صنعتي شدن جوامع است كه سلامت رواني و آرامش روحي ساكنان شهرهاي بزرگ را به هم زده و به نوعي ريشه بسياري از تنش‌هاي اجتماعي است. در شهر ها منابع متفاوتي موجب توليد صداهاي آزاردهنده مي‌شوند. صداي موتور خودروها و موتورسيكلت‌ها، صداي اصطكاك جاده و لاستيك، صداي اگزوز و صداي هشدار دهنده وسائل نقليه از جمله بوق، آژيرهاي دزدگير، آژيرهاي ماشين‌هاي اورژانس و ... از عوامل مولد آلودگي صوتي ناشي از ترافيك زميني هستند كه جمعيت‌هاي انساني را در كلانشهرها در معرض صداهاي غيرمجاز قرار مي‌دهند.
اين سرو صداها از ساعت 6:30 صبح آغاز مي‌شود و تا هشت شب ادامه دارد ولي اوج سروصدا از حدود ساعت 10 صبح تا پنج عصر است كه در زمان استراحت بيماران است.
سروصداهاي حركت اتومبيل‌ها از كنار بيمارستان و وجود ايستگاه اتوبوس سبب افزايش استرس بيماران بعضی از بخشها مي‌شود.
به طور كلي عوامل تشديدكننده آلودگي صوتي در برخي نقاط شهري شامل حجم بالاي ترافيك و تردد خودروها اطراف مناطق مسكوني، تردد خودروهاي فرسوده ، تردد شبانه خودروهاي سنگين اطراف مناطق مسكوني ، عدم وجود بزرگراه‌هاي استاندارد ، عدم رعايت الگوي مناسب در رانندگي ، وجود كارگاه‌هاي پراكنده صنعتي در سطح شهر نظير نجاري، تراشكاري، صافكاري و آهنگري در مجاورت مناطق مسكوني آموزشي و بهداشتي- درماني است.
در اين بين توجه به آلودگي صوتي در جوار بيمارستان‌ها اهميت بيشتري دارد - اتوبوس‌هاي شرکت واحد شاید از مهم‌ترين منابع آلودگي صوتي در كنار بيمارستانهای قديمي هستند.
قرار گرفتن ايستگاه اتوبوس در كنار بعضی بخشهای حساس نظیر بخش اعصاب ٬ سی سی یو ٬ آی سی یو ٬ جراحی ها و ... كه بايد از آرامش بيشتري برخوردار باشد، اعتراض بيماران را به دنبال داشته و موجب اذیت و آزار بیماران و حتی اخلال در روند بهبودی ایشان خواهد شد .
اكثر افراد تصور مي‌كنند كه آلودگي صدا اثرات چنداني بر سلامتشان ندارد اما از اثرات مهم آلودگي صوتي مي‌توان به افزايش افت شنوايي، اختلالات خواب، كاهش كارايي، تاثير روي قلب و عروق، اثرات رواني، اثر سينرژيك، ترس و عصبانيت را نام برد و همچنين علاوه بر موارد ذكر شده در كودكان نيز موجب اختلالات شناختي و انگيزش پايين مي‌شود.
آمارها نشان مي‌دهد آلودگي صوتي ۸۹ درصد افزايش وقوع اعمال ناايمن و وقوع حوادث ناشي از خطاي انساني، ۷۶درصد اختلال فشار خون، ۱۱درصد ترس از صدا، ۷۰-۶۰ درصد خستگي زودرس، ۶۷ درصد استرس و سرگيجه، ۶۲درصد اختلال خواب، ۶۲ درصد افت تحصيلي و ۷۰-۶۰ درصد افسردگي را ايجاد مي‌كند.
برای مقابله با آلودگي صوتي یک روش پيشگيري از توليد آلودگي است ٬ مانند توليد و استفاده از وسايل نقليه كم صدا، محدوديت سرعت، استفاده از روكش‌هاي آسفالت مناسب، استفاده از لاستيك‌هاي كم صدا، ممنوعيت بوق زدن براي مناطق با حساسيت بالا (بيمارستان‌ها، مدارس و ...)، اعمال محدوديت تردد در شهر به ويژه براي كاميون‌ها و معاينه فني خودروها كه بايد مسئولان پيگيري كنند.
دسته دوم روش‌هايي هستند كه به كاهش آلودگي صوتي منجر مي‌شوند مانند استفاده از فضاي سبز اطراف بزرگراه‌ها، استفاده از ديوارهاي صوتي، استفاده از مواد و مصالح جاذب صوت در ديوارها، درها و پنجره‌ها، چينش مناسب كاربري‌هاي مختلف در درون ساختمان‌ها و رعايت فاصله قانوني ساختمان‌ها از خيابان‌ها و بزرگراه‌ها كه مفيد هستند.
از طرفی دیگر ٬ يكي از عللي كه موجب ایجاد ایستگاههای اتوبوس و تاکسی در مجاورت بیمارستانها میگردد ٬ تعداد مسافران زيادي است كه مقصدشان بيمارستان و استفاده از كلينيك‌هاي درماني واقع در بيمارستان است. برای حل این مشکل نیز استفاده از مکانهایی که کمترین میزان آلودگی صوتی را در محیط اطراف بیمارستانها ایجاد نماید ٬ پیشنهاد میگردد . این محلها میتوانند پارکینگهایی با فاصله مناسب از بیمارستانها باشند که با عوامل طبیعی یا مصنوعی ٬ از انتقال آلودگی های صوتی آنها به سمت بیمارستان جلوگیری شده باشد ( درختکاری - دیوارهای جاذب صوت)
---------------------
پایان