. . . .   در سال 1904 میلادی این بیمارستان با نام بیمارستان مسیح که ساختمان آن شامل یک بخش مردان،یک سالن کوچک و یک آشپزخانه و رختشویخانه ی ساده بود افتتاح شد. و در سال 1906 میلادی با راه اندازی بخش زنان توسعه یافت    . . . . .    دکتر کار با آقای امی الشعریعه زمینی به مساحت 4990 متر مربع واقع در محله مستهلک، در مجاورت خیابان شمس آبادی و خیابان عباس آباد خریداری و پی ریزی ساختمان یک بیمارستان را آغاز کردند (1282 خورشیدی)   . . . . .     در آن زمان بیمارستان شامل دو ساختمانٍ دو طبقه در ضلع شمالی بیمارستان،دو سالن،دو اتاق کوچک بود.وما بقی به فضای سبز اختصاص داشت. در خلال عملیات ساخت و ساز بیمارستان ، یک کلیسا و کمی پائین تراز آن یک ساختمان برای دایره ی اسقفی نیز ساخته شد.و در سال 1909 میلادی احداث آن به پایان رسید و اداره ی بیمارستان مستقیما زیر نظر دایره اسقفی بود   . . . . .

جهت رویت مابقی این مطلب ٬ میتوانید بر روی کلمهء   ادامه متن  در کادر زیر کلیک فرمائید : 

متن کامل

بیمارستان عیسی بن مریم

بیشتر از یکصد سال پیش،دکتر کار که بخش اعظم زندگی خود را در ایران به سر برد و در ابتدا در محله جلفای اصفهان زندگی می کرد،همراه با آقای امی الشعریعه زمینی به مساحت 4990 متر مربع واقع در محله مستهلک، در مجاورت خیابان شمس آبادی و خیابان عباس آباد خریداری و پی ریزی ساختمان یک بیمارستان را آغاز کرد(1282 خورشیدی).

در سال 1904 میلادی این بیمارستان با نام بیمارستان مسیح که ساختمان آن شامل یک بخش مردان،یک سالن کوچک و یک آشپزخانه و رختشویخانه ی ساده بود افتتاح شد. و در سال 1906 میلادی با راه اندازی بخش زنان توسعه یافت.

در آن زمان بیمارستان شامل دو ساختمانٍ دو طبقه در ضلع شمالی بیمارستان،دو سالن،دو اتاق کوچک بود.وما بقی به فضای سبز اختصاص داشت. در خلال عملیات ساخت و ساز بیمارستان ، یک کلیسا و کمی پائین تراز آن یک ساختمان برای دایره ی اسقفی نیز ساخته شد.و در سال 1909 میلادی احداث آن به پایان رسید و اداره ی بیمارستان مستقیما زیر نظر دایره اسقفی بود.

مردم این بیمارستان را مریضخانه انگلیسی ها یا مرسلین انگلیس می نامیدند که پس از انقلاب اسلامی ، به عیسی بن مریم تغییرنام یافت و بخش هایی به آن افزوده شد.

امروز این بیمارستان علاوه بر واحد های تشخیصی ، درمانگاه ، اورژانس ، واحد های درمانی بستری و سرپایی، آموزشی ، اداری ، و مدیریت ، دارای بخش های جراحی مردان و زنان ، ارتوپدی اطفال ، زایشگاه و اطاق عمل و سی سی یو.... نیز میباشد.

از مهم ترین ویژگی های معماری این بیمارستان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

_ القای مذهب مسیحیت و ترویج آن به طرق مختلف ، به غیر از اجرای مراسم یکشنبه ها و در لا به لای طرح ها و نقش های ساختمان ، چه در سر در قدیمی بیمارستان و چه در طرح پلان آنکه شکل صلیب ، به عنوان نمادی از دین مسیحیت بود.

_ استفاده از مصالح بومی موجود ، به ایجاد محیط فضایی ایرانی و بومی در بیمارستان انجامیده است. ( در برخی فضا ها ترکیب زیبای آجر و کاشی)

_ استفاده از نمادهای ایرانی ،مانند سرو در تزئینات نمای خارجی بیمارستان.

_ در نمای شرقی(اصلی) بیمارستان ، در نتیجه اختلاف ارتفاع در بخش شمالی و جنوبی ساختمان با گشودگی های کاملا متفاوت ، با تعریف ورودی در مرکز آن ، با عقب نشینی نمای اصلی و اضافه کردن سردر ورئدی و فرم قرار گیری پنجره ها و . . . تنوع و زیبایی خاصی دیده میشود که به هیچ وجه القا کننده ی فضاهای تکرار شونده ی بیمارستان نیست.

_ نورگیری اتاق های بسته گرچه از جهت شرق میباشد ، با شکست های تعبیه شده تا حد امکان تلطیف شده است.

_ استفاده از نماد ها و عناصر معماری رایج در ایران در زمان ساخت، مانند رواق ، سر ستون و  شیر سر . . . .

منبع: روند پیدایش بیمارستان در اصفهان . مهندس پگاه دالوند