50 مطلب آخر
وقف و خیرین : احداث درمانگاههای خیریه = اصراف یا انصراف ؟!

وقتی اهالی محله با خبر شدند که در نزدیکی خانه‌هایشان قرار است درمانگاهی مدرن ساخته شود که نه‌تنها برای معاینه جزئی نیازی به عزیمت به مرکز شهر ندارند بلکه حتی برای عمل جراحی و بستری شدن نیز می‌توانند به همین درمانگاه مراجعه کنند، احساس کردند دیگر بابت بیماری خود و اعضای خانواده‌شان نگرانی نخواهند داشت؛ به‌خصوص اینکه قرار است این درمانگاه خیریه باشد و در خیلی از موارد مبلغی در ازای خدمات درمانی ارائه شده اخذ نشود یا کمترین مبلغ دریافت شود  .......................  اواخر سال80 جمعی از خیران شهر یزد تصمیم گرفتند درمانگاهی را در یکی از محله‌های محروم این شهر احداث کنند. با هماهنگی شورای شهر و شهرداری و با توجه به اینکه بانی زمین در این منطقه نیز تصمیم داشت این ملک را برای احداث درمانگاه به شکل خیرخواهانه تقدیم کند، همه چیز برای احداث درمانگاه فراهم شد و در مدت 2‌سال ساخت آن به پایان رسید، اما به دلایل گوناگون بهره‌برداری 2سال به تعویق افتاد و در سال 86 پذیرای بیماران شد ولی پس از مدت کوتاهی از فعالیت خود دوباره تعطیل شد  .................  هنوز هم این مرکز درمانی که با مساحت 3‌هزار متر مربع زیربنا در دو‌طبقه و 76 اتاق که شامل بخش‌های اتاق عمل، سونوگرافی، عمومی و... به‌عنوان مجهز‌ترین و کامل‌ترین درمانگاه استان یزد به حساب می‌آید، به حال خود رها شده است. این درمانگاه از سوی خیران به‌دلیل نبود مرکز درمانی در محله‌های دور افتاده شهر یزد احداث شده است،  ...................  اما به‌دلیل اینکه بین خیرانی که آن را ساخته‌اند، اختلافاتی بر سر نامگذاری آن، نحوه اداره کردن آن و... به‌وجود آمد،در مانگاه تعطیل است ..................... راه‌اندازی نشدن این نوع بناها که از سوی خیران ساخت شده و مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرد، مورد دلسردی خیران می‌شود و دیگر اقدامی برای احداث مکان دیگری نمی‌کنند  ................  البته پیشنهاد‌هایی در مورد تحویل آن به دانشگاه آزاد  و یا تامین اجتماعی مطرح شد ولی حتی مدتی نیز بر سر این موضوع، بهره برداری از آن متوقف شد  ........................ برای پرس و جوی بیشتر از دلایل بسته بودن این مرکز درمانی به سراغ تعدادی از مسئولان شهر یزد رفتیم ، اما مسئولان این شهر از احداث درمانگاه در این محله ابراز بی‌اطلاعی کردند . . . ؟!؟!؟

متن کامل این گزارش خبری  را  ٬ با کلیک کردن بر روی  کلمهء   ادامهء متن    در پایین این کادر ٬  ملاحظه بفرمائید :

تحلیل ما

متن کامل

بیماران محله‌های محروم یزد قربانی سهل انگاری مسئولان

وقتی اهالی محله مریم‌آباد یزد و محله‌های اطراف، با خبر شدند که در نزدیکی خانه‌هایشان قرار است درمانگاهی مدرن ساخته شود که نه‌تنها برای معاینه جزئی نیازی به عزیمت به مرکز شهر ندارند بلکه حتی برای عمل جراحی و بستری شدن نیز می‌توانند به همین درمانگاه مراجعه کنند، احساس کردند دیگر بابت بیماری خود و اعضای خانواده‌شان نگرانی نخواهند داشت؛ به‌خصوص اینکه قرار است این درمانگاه خیریه باشد و در خیلی از موارد مبلغی در ازای خدمات درمانی ارائه شده اخذ نشود یا کمترین مبلغ دریافت شود.

این شور و شعف که سال‌ها در زمان ساخت و تکمیل ساختمان و سپس تجهیز درمانگاه ادامه داشت، با نزدیک‌تر شدن به زمان افتتاح به اوج خود رسید، اما تنها چند ‌ماه کافی بود تا این شوق و امید 4‌ساله تبدیل به یأس شود.

عملیات ساخت درمانگاه امام سجاد(ع) در یکی از محله‌های محروم شمال شرقی شهر یزد در سال 82 آغاز شد و در سال86 مورد بهره برداری قرار گرفت و در مدت کوتاهی از فعالیت خود تعطیل شد. هنوز هم این مرکز درمانی که با مساحت 3‌هزار متر مربع زیربنا در دو‌طبقه و 76 اتاق که شامل بخش‌های اتاق عمل، سونوگرافی، عمومی و... به‌عنوان مجهز‌ترین و کامل‌ترین درمانگاه استان یزد به حساب می‌آید، به حال خود رها شده است. این درمانگاه از سوی خیران به‌دلیل نبود مرکز درمانی در محله‌های دور افتاده شهر یزد احداث شده است، اما در مدت 8 سال از ساخت آن تنها چند ماه فعالیت داشته است و ساکنان محله‌های مریم آباد، حسن آباد، کوی توحید و... همچون سال‌های گذشته مجبور هستند، برای مراجعه به مراکز درمانی به مرکز شهر یزد مراجعه کنند.

بنای بی‌خودی!

یکی از شهروندان محله مریم آباد در این باره می‌گوید: معلوم نیست چرا این درمانگاه مورد بهره برداری قرار نمی‌گیرد. جعفری می‌افزاید: این بنا بی‌خودی احداث شده است و هیچ مشکلی را از ساکنان مریم آباد و محلات اطراف آن برطرف نکرده است.

سلیمیان یکی دیگر از ساکنان محله مریم آباد می‌گوید: راه‌اندازی نشدن این نوع بناها که از سوی خیران ساخت شده و مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرد، مورد دلسردی خیران می‌شود و دیگر اقدامی برای احداث مکان دیگری نمی‌کنند.

اختلاف بر سر نامگذاری

محمد جعفر شایق مسئول ساخت این درمانگاه در این باره می‌گوید: اواخر سال80 جمعی از خیران شهر یزد تصمیم گرفتند درمانگاهی را در یکی از محله‌های محروم این شهر احداث کنند. با هماهنگی شورای شهر و شهرداری و با توجه به اینکه بانی زمین در این منطقه نیز تصمیم داشت این ملک را برای احداث درمانگاه به شکل خیرخواهانه تقدیم کند، همه چیز برای احداث درمانگاه فراهم شد و در مدت 2‌سال ساخت آن به پایان رسید، اما به دلایل گوناگون بهره‌برداری 2سال به تعویق افتاد و در سال 86 پذیرای بیماران شد ولی پس از مدت کوتاهی از فعالیت خود دوباره تعطیل شد.

وی در پاسخ به سؤال خبرنگار ما در مورد علت بهره برداری نشدن از این درمانگاه گفت: این درمانگاه جزو مجهز‌ترین درمانگاه‌های استان یزد به حساب می‌آید، اما به‌دلیل اینکه خیران آن را ساخته‌اند، اختلافاتی بر سر نامگذاری آن، نحوه اداره کردن آن و... به‌وجود آمد، تا اینکه پیشنهاد‌هایی در مورد تحویل آن به دانشگاه آزاد مطرح شد و مدتی نیز بر سر این موضوع، بهره برداری از آن متوقف شد.

منتظر معارفه رئیس جدید تأمین‌اجتماعی هستیم

مسئول اجرای پروژه درمانگاه امام سجاد(ع) در پاسخ به دیگر سؤال خبرنگار ما درخصوص نتیجه پیگیری‌ها و مشکل فعلی که منجر به مسکوت ماندن طرح شده است، گفت: خوشبختانه با توافقی که بین خیران و اداره تأمین اجتماعی استان یزد انجام شده قرار شده این درمانگاه در اختیار این سازمان قرار بگیرد، اما به‌دلیل تغییر مدیریت سازمان تأمین‌اجتماعی کشور که باید مدیر ارشد سازمان تأمین اجتماعی نیز نظر نهایی را در این باره اعلام کند، به همین خاطر منتظر شروع به کار رئیس جدید این سازمان هستیم.

شایق خاطرنشان کرد: این بنا نزدیک به 600‌میلیون تومان هزینه برداشته است و این درست نیست که در این چند سال مورد استفاده قرار نمی‌گرفته، در حالی که در مواردی دیده شده افرادی که نیازمند یک درمان ساده بودند و به راحتی از طریق امکانات این درمانگاه درمان می‌شدند، متأسفانه جان خود را از دست داده‌اند.

بی خبری از احداث درمانگاه 8 ساله

خبرنگار ما برای پرس و جوی بیشتر از دلایل بسته بودن این مرکز درمانی به سراغ تعدادی از مسئولان شهر یزد رفت، اما مسئولان این شهر از احداث درمانگاه در این محله ابراز بی‌اطلاعی کردند.

اگر مسئولان کشوری و مدیران استانی در جریان عمق محرومیت در محله‌های فقیر نشین یزد بودند و با مشکلات درمانی این قشر آسیب‌پذیر از نزدیک مأنوس بودند، می‌دانستند حتی یک روز تأخیر در تأمین سلامت و درمان فرزند بیمار یا پدر و مادر سالخورده‌شان بیفزاید یا خدای ناکرده خانواده‌ای را داغدار از دست دادن عزیزی کند، مطمئنا شیوه‌ای غیراز سهل‌انگاری‌های مرسوم ناشی از بی برنامگی و بوروکراسی موجود را بر می‌گزیدند.

منبع: همشهری آنلاین با اندکی تلخیص

منبع : تاریخ : ۱۳۹۱/۲/۳ تعداد بازدیدکنندگان : 4376

مطالب مرتبط

برچسب ها

ارسال نظر

عنوان
متن
 
آمار بازدیدها

بازدید امروز : 6203
بازدید دیروز : 2070
بازدید این ماه : 8273
بازدید امسال : 803756
بازدید کل : 37170829

نظرسنجی

سوالی برای نظر سنجی وجود ندارد
نظرات سایرین  |  آرشیو نظرسنجی

کلیه حقوق این سایت متعلق به گروه مهندس اردلانی می باشد.
طراحی سایت و بهینه سازی سایت هخامنش