نگاهی به معضل خوش نشینی بیمارنماها در بیمارستانها
هرچند مسوولان نظام سلامت ازهیچ تلاشی برای رفع مشکلات فروگذار نیستند اما به نظر می رسد حال و روزاین نظام همانند نهنگ سیری ناپذیری است که هرچه می خورد دو قورت و نیمش باقی است.
وضعیت بیماران بلاتکلیف در مراکز درمانی به گونه ای است که نه می توان آنان را از بیمارستان اخراجشان کرد و نه می توان به آنها همچون سایر بیماران خدمات ارایه داد چون اصولا نیازی به این گونه مراقبت ها ندارند.
قبل از پرداختن به مساله این بیماران ، گریز زدن به موضوعی و تشابه این بیماران به برخی شخصیت های کارتونی ، خالی از لطف نیست.
همین چند سال پیش، سریالی کارتونی تحت عنوان ˈدهکده حیوانات ˈ از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می شد که هنوز که هنوز است خیلی ها از یادآوری شخصیت های دوست داشتنی آن، لبخندی بر گوشه لبانشان نقش می بندد.
در میان شخصیتهای با نمک این سریال گربه خلافی به نامˈ دراگوˈ بود که تنها زندانی دهکده به شمار می آمد .اما آنقدر در زندان به این گربه به ظاهر بی پناه ودرعین حال تنبل ،خوش گذشته بود که نه تنها در زندان ماندگار شد که ازدواج هم کرده و صاحب چهار بچه گربه نیز شده بود.
تنها زندان بان دهکده هم مجبور بود به دراگو و خانواده اش انواع خدمات از جمله آشپزی و شستشوی ظروف و نظافت را ارایه دهد . زندانبان بیچاره هر کاری هم می کرد نمی توانست این میهمان که الان به صاحب خانه تبدیل شده بود را از زندان بیرون بیاندازد تااینکه بالاخره یک روز زندان بان به تنگ آمده از دست دراگو و خانواده اش بساط خود را جمع کرده و به جای زندانی محل را برای همیشه ترک می کند!
شرح حال گربه ای که در زندان دوران خوشی را سپری می کند حکایت برخی بیماران بی پناه و بلاتکلیف بیمارستانهای دولتی است که با وجود اقدامات درمانی به بهانه نداشتن جان پناه ، در بیمارستان کنگرمی خورند ولنگر می اندازند ، به گونه ای که به قول دکترˈ سید علی بحرینی ˈمدیر بیمارستان لقمان ، چهار تا پنج درصد ضریب اشغال تخت کاذب این بیمارستان بابت همین منظور است.
دکتر بحرینی می افزاید :این بیماران یا هزینه درمان ندارند و یا جایی یا کسی را ندارند که بعد از ترخیص از آنها مراقبت کند.
آنوقت است که مسوولان بیمارستان برای رهایی از این بیماران به تمام دستگاه های ذیربط از جمله بهزیستی سر می زنند که شاید یک جایی این بیماران را پس از ترخیص قبول کند که در برخی مواقع ناکام می مانند.
این قبیل بیماران در اکثر مواقع همان کارتن خوابهایی هستند که بیشتر وقت ها آمبولانس آنها را از گوشه خیابان جمع و به مرکز درمانی دولتی منتقل می کند.
بیمارستان لقمان تهران از جمله مراکزی است که بالاترین آمار پذیرش کارتن خوابهای بیمار را دارد والبته تعداد این کارتن خواب ها که در بیمارستان های دولتی نیز بستری می شوند، کم نیست.
دکتر بحرینی می افزاید : گاهی اوقات این بیماران مشکل روحی روانی هم دارند و در بخش های بستری عربده می کشند که به زور باید این واکنشها را مهار کرد.
بحرینی در عین حال به موضوع دیگری نیز اشاره می کند و آن اینکه البته در بین این بی خانمان ها افراد تحصیل کرده هم یافت می شود که به عنوان مثال شعر می خوانند و دارای مدرک دانشگاهی در سطوحی همچون کارشناسی ارشد هستند اما به علت مشکل اعتیاد از خانواده طرد شده و در گوشه خیابان بسر می برند.
دکتر خوشکار قائم مقام بیمارستان فایلی صوتی از کارتن خواب تحصیلکرده را به خبرنگار ایرنا نشان می دهد که شعرهایی فی البداهه می گوید به طوری که شنونده باورش نمی شود که یک کارتن خواب می تواند اینقدر حکیمانه سخن بگوید.
خوشکار در ادامه می گوید : این بیماران، چند ماه از ترخیص آنها می گذرد اما به علت اینکه پول و هیچ حامی ای ندارند همچنان در بیمارستان می مانند وما نیز نمی توانیم آنها را اخراج کنیم.
وی می افزاید: بیمارانی که در بیمارستان بستری می شوند به تشخیص پزشک معالج هر چند پس ازگذشت زمانی ترخیص می شوند اما هنوزهم به مراقبت آنهم درمنزل نیاز دارند اما این سوال وجود داردکه کارتن خوابهایی که به مراقبت در منزل نیاز دارند باید چه کنند؟ کسانی که واقعا سرپناهی ندارند.
*** هر چه شستشویشان می کنیم باز هم تمیز نمی شوند
دکتر ˈامیدواررضایی ˈرییس بیمارستان لقمان نیز به وضعیت ظاهری اکثر بیماران بلاتکلیف اشاره می کند و می گوید : برخی از این بیماران آنقدر از نظر ظاهری ژولیده هستند که باید قبل از هر گونه ارایه خدمات درمانی به شستشوی آنها بپردازیم.
وی به یکی از بیماران اشاره می کند که بعد از چند بار استحمام باز هم تمیز نمی شد و انگار روغن گریس به تمام بدن وی زده بودند.
حتما افرادی از جمله مکانیک ها را مشاهده کرده اید که هر وقت دستشان گریسی می شود اثر آن را با گازوییل و بنزین از بین می برند اما آیا می توان بیماران کارتن خواب کثیف را اول با گازوییل و بنزین شستشو داد.
مشاهدات خبرنگار ایرنا که از چند بیمار کارتن خواب بستری در این بیمارستان عیادت کرده بود حاکی از این مطلب است که اکثر بیماران یاد شده به رغم اینکه قبل از معاینه ، استحمام کرده بودند اما بوی ناخوشایندی داشتند.
ˈعلیˈ یکی از این بیمارانی است که متاسفانه معتاد به مواد مخدر نیز هست و گفته می شود که از ارتفاع به زمین افتاده است.وی در حالی که بوی تعفن می دهد التماس کنان از خبرنگار ایرنا می خواهد که فلان پزشک را بر بالینش بیاورد.
در عین حال یکی از پرستاران مراقب این بیمار به خبرنگار ایرنا می گوید: ما همه اقدامات پزشکی و درمانی رابرای علی انجام داده ایم ودیگر نیازی به ادامه بستری وی در بیمارستان نیست و فقط مراقبت از وی در منزل ضروری است و از این به بعد باید درمنزل به سر ببرد اما متاسفانه هیچ کس را برای این کار ندارد و حتی پدر علی وقتی که باخبر شد به رغم اینکه برای عیادت پسرش به بیمارستان آمده بود حاضر نشد وی را به منزل ببرد و بیمارستان را بدون اطلاع ما ترک کرد.
علی 34 ساله که سفیدی چشمانش به زردی می زند ، حرف های متناقض زیاد می گوید. یک بار می گوید با مادرش زندگی می کند و یک بار هم می گوید مادرش مرده است و کنار خیابان زندگی می کند وهمچنین پدرش زن گرفته است. اما هر چه هست التماس کنان از مسوولان می خواهد که او را نگاه دارند و مسوولان از جمله پرستار و پزشک هم معتقدند برای کسی که پایش شکسته است و کارهای درمانی را برایش انجام داده اند دیگر نیازی به حضورش در بیمارستان نیست و باید در منزل نگاه داری شود .
*** آیا مرجعی برای جمع آوری بیماران بلاتکلیف وجود ندارد؟
مسوولان بیمارستان لقمان به دستگاه هایی مثل شهرداری اشاره می کنند که توانسته اند گوشه ای از این کار را بگیرند . آنها دکتر ˈرصا جهانگیری فر ˈ معاون خدمات اجتماعی سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران را معرفی می کنند که شاید بتوان به سوال ما پاسخ بدهد.
دکتر جهانگیری فر در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به مکان هایی مثل ˈ سامان سرا ˈ (محلی برای کارتن خواب ها) اشاره می کند که شهرداری این اماکن را به صورت شبانه روزی دایر کرده است.
وی در خصوص فرق بین سامان سرا و گرم خانه های شهرداری می گوید : گرم خانه فقط از شب تا صبح به کارتن خواب ها خدمات ارایه می دهد اما سامان سراها شبانه روزی اداره می شوند که بخشی از سامان سرایی که در اسلام شهر واقع شده است به بیماران کارتن خواب اختصاص دارد.
این مقام مسوول درشهرداری تهران ظرفیت سامان سرای اسلامشهر راحدود 350 نفر عنوان می کند که ازاین تعداد بین 20 تا 30 نفررا بیماران تشکیل می دهند که درصورتی که بیماران یاد شده به خدمات بستری در بیمارستان مثل جراحی نیازداشته باشند آنها را به بیمارستان هایی از جمله امام حسین ، لقمان حکیم و امام خمینی (ره ) منتقل می کنند.
وی می گوید : پس از اینکه بیمار خدمات بیمارستانی را در بیمارستان های یاد شده دریافت کرد ماموران سامان سرا وی را دوباره به این مکان می آورند تا بهبودی کامل یابد و خدمات مراقبت پس از بیمارستان را دریافت کند .
به گزارش ایرنا این مساله در خصوص بیمارانی مصداق دارد که در سامان سرای شهرداری بسر می برند اما برای بیماران کارتن خواب که از گوشه خیابان جمع آوری می شوند و به بیمارستان آورده می شوند، چه باید کرد؟
ع. ع . از جمله بیماران کارتن خوابی است که یکسال است که در بیمارستان لقمان به سر می یرد و حتی بهزیستی نیز از پذیرش وی البته به جز حدود یکماه سرباز زده است.
به گزارش ایرنا این بیمار به علت عفونت بارها به اتاق عمل رفته و تحت عمل جراحی قرار گرفته است اما به گفته مسوولان بیمارستان همچنان سرحال است و با یک ویلچر اختصاصی در سراسر بیمارستان رفت و آمد می کند.
دکتر بحرینی مدیر بیمارستان لقمان در این خصوص می گوید : هر چند با حکم قضایی این قبیل بیماران را به بهزیستی ارجاع می دهیم بهزیستی نیز آنها را به بخش های خیریه که الان خصوصی شده اند ارجاع می دهد که متاسفانه اکثر این خیریه ها به اصطلاح بیمار های تمیز را می پذیرد و از بیمارانی که خیلی مشکل جسمی دارند را پذیرش نمی کنند این در حالی است که خیریه ها امکانات پذیرش دارند.
مطلب آخر اینکه هر چند بنی آدم اعضای یکدیگرند اما واقعا برای برخی از ابنا آدم چه باید انجام داد ؟برای بیماران بلاتکلیف چه باید کرد ؟ آیا می توان رهایشان کرد ؟ و در نهایت اینکه واقعا آیا در صورت رهایی آبروی نظام سلامت زیر سوال خواهد رفت؟
---------------------------
پایان