۹۳ درصد احیای قلبی- تنفسی در کشور ناموفق است
رئیس منتخب سازمان نظام پزشکی کشور گفت: نتایج بررسی در دو بیمارستان دولتی نشان داد احتمال موفقیت احیای قلبی- تنفسی در دنیا ۱۰ درصد و در کشور ما ۷.۲ درصد است یعنی ۹۳ درصد موارد احیا ناموفق است.
علیرضا زالی صبح امروز در جلسه دفاع از نخستین رساله دکترای تخصصی اخلاق پزشکی کشور در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: عنوان این رساله که بررسی صدور دستور عدم احیای قلبی-تنفسی عنوان شده با توجه به مسائل پزشکی و تغییراتی که از دهه 60 میلادی انجام شده در کناب احیای قلبی و ریوی به احیای مغزی نیز توجه شده است.
وی ادامه داد: باید در این رساله مراحل متفاوت احیا تبیین میشد و شرایط غیر قابل برگشت بودن از نظر بیولوژیک بررسی میشد و مشخص میشد که معنای مرگ مغزی به چه عنوانی تلقی میشود و ساز و کار آن تعریف میشد.
وی با اشاره به وضعیت بیماران صعبالعلاج که در فرآیند انتهایی حیات هستند، گفت: برخی بیماران مانند بیماران سرطانی و صعبالعلاج، بیماری اضمحلالی دارند و حیات بازگشتپذیر نیست اما همین بیماران میتوانند دچار مشکلات دیگری ناشی از عوارض داروهای شیمیایی شوند بنابراین بهتر بود در این رساله تعریف میشد که اگر این بیماران دچار مرگ زودرس شوند چه باید بکنیم.
وی ادامه داد: گاهی برخی بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته ریه دچار ضایعات مغزی میشوند و مداخلات مبتنی بر شواهد را برای این بیماران استفاده میکنیم تا اگر بیش از 6 ماه زنده بمانند درمان را قطع نمیکنیم، این مداخلات باید در این رساله ذکر شود.
زالی با اشاره به بحث رضایت بیماران گفت: بیمارانی که در وضعیت مرگ هستند به دلیل آثار مستقیم و غیرمستقیم بیماری، قدرت شناختی آنها کاهش مییابد و نمیتوانند در مورد سرنوشت خود تصمیم بگیرند بنابراین اعلام رضایت آنها به قطع احیاء معتبر نیست.
رئیس منتخب سازمان نظام پزشکی کشور با اشاره به رنج بردن بیماران مزمن گفت: وضعیت بیماران مزمن و رنجی که میبرند بر قضاوت منطقی آنها تأثیرگزار است بنابراین باید مبانی عدم احیا مشخص شود.
وی پیشنهاد داد: به جای تدوین پروتکل و عدم احیای قلبی- تنفسی باید به مصادیقی بپردازیم که احیای قطعی را تعریف میکند.
وی با اشاره به شانس 10درصدی بهبود بیماران پس از احیاء در جهان گفت: این وضعیت در دو بیمارستان آموزشی تهران 7.2 درصد اثربخشی دارد یعنی 93 درصد احیای قلبی ریوی ناموفق بوده است ، بنابراین سایر بافتهای بدن آسیب جدی میبینند و انجام احیاء مشکل بیماران را رفع نمیکند.
-----------------------
پایان