عوارض پرتو درمانی با گذشت زمان از بین میرود
رییس بخش خون و پیوند مغز استخوان بیمارستان امام خمینی(ره)، با بیان این مطلب که پرتودرمانی میتواند به سلولهای سالم آسیب برساند، گفت: بروز عوارض به نحوه درمان، منطقه درمانی و میزان تحمل بدن بیمار و مقادیر پرتو (دوز رادیوتراپی) بستگی دارد که این عوارض خطرناک نبوده و با گذشت زمان از بین میروند.
دکتر غلامرضا توگه با اشاره به اینکه سرطان به عنوان یکی از بیماریهای مزمن و شایع در بسیاری از کشورهای جهان شناخته شده است، افزود: انواع سرطانها بسته به نوع و گسترش آن شیوههای مختلفی برای درمان وجود دارد که عبارتند از دارو درمانی، پرتو درمانی، شیمی درمانی و جراحی که هر کدام از این شیوهها به تنهایی یا به شکل ترکیبی برای درمان سرطان به کار گرفته میشوند.
وی ادامه داد: در پرتو درمانی استفاده از انرژی اشعه ایکس قوی یا پرتوهای یون ساز (مثل الکترونها) برای بمباران سلولهای سرطانی به منظور تخریب مواد ژنتیکی درون تومور و جلوگیری از رشد و گسترش بافتهای سرطانی است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، با بیان اینکه پرتو درمانی ممکن است که به سلولهای سالم آسیب برساند، گفت: در پرتو درمانی کنترل درستی دوز وارده به حجم هدف، حیاتیترین برنامه در کنترل کیفی واحد پرتو درمانی است یعنی دوز تابشی به شکلی باید کنترل شود که با کمترین آسیب به بافتهای سالم، بتواند بیشترین تخریب را در سلولهای سرطانی داشته باشد.
توگه با اشاره به اینکه پرتو درمانی می تواند مانند سایر درمانها برای بیمار عوارضی داشته باشد، اظهار کرد: بروز عوارض به نحوه درمان، منطقه درمانی و میزان تحمل بدن بیمار و مقادیر پرتو (دوز رادیوتراپی) بستگی دارد که این عوارض خطرناک نبوده و با گذشت زمان از بین می روند.
رییس بخش خون و پیوند مغز استخوان بیمارستان امام خمینی(ره) در پاسخ به علت جواب ندادن شیمی درمانی در برخی بیماران سرطانی، گفت: داروهای شیمی درمانی که باعث تخریب سلولهای سرطانی میشوند با مقاومت سلولهای سرطانی مواجه شده و نتیجه بخش نیستند و یا روش درمانی اشتباهی برای بیمار انتخاب شده است.
وی در پایان با بیان این مطلب که عوامل بسیاری از جمله رژیم غذایی نامناسب، سبک زندگی نادرست، نداشتن تحرک و افزایش آلایندهها در شیوع این بیماری نقش دارند، افزود: با توجه به این که این بیماری در سطح جامعه شایع شده است باید به مردم آموزش دهیم که چگونه با این بیماری زندگی کنند.
--------------------------
پایان