شرایط 14 گانه برای ایجاد دوران خوب در ذهن فرزندان در مهد کودک
دکتر میترا حکیم شوشتری فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران به تذکر 14 نکته برای مهد کودک و والدین کودکان پرداخته است . این نکات عبارتند از :
1 -- نگهداری کودک توسط مادراهمیت زیادی دارد و بهتر است مادران تا سه سالگی از فرزندان خود مراقبت کنند . هر چند وابستگی به مادر خوب نیست و کودک بهتر است هفته‌ای یک مرتبه توسط پدر و مادربزرگ خود نگهداری شود تا دوری از والدین خود را تمرین کند.
2 -- چنانچه والدین ناچارند کودک خود را به مهدکودک بسپارند بهتر است این کار را قبل از هشت ماهگی او انجام دهند، زیرا کودک شناختی از محیط ندارد و می‌تواند به مربی خو گیرد. وقتی کودکان تعادل و حرکت را یاد می‌گیرند، به سختی افراد جدید را می‌پذیرند و واکنش آنها به افراد غریبه معمولاً خشونت و پرخاشگری است.
3 -- بهتر است والدین، کودکان خود را به مهدکودک‌هایی بسپارند که تعداد مراقب‌ها کم و ثابت باشد، زیرا مهدکودک هایی که مربیان گوناگونی برای انواع رشته‌ها مانند زبان و موسیقی و ... دارند موجب آسیب روانی به کودکان خردسال می‌شوند، چرا که دلبستگی در این کودکان شکل نمی‌گیرد.
4 -- از طرف دیگر وقتی افراد پیرامون کودک در مهد کودک ها متفاوت هستند، کودک باید خود را با آنها هماهنگ کند و این انرژی روانی زیادی را از کودک می‌گیرد.
5 -- بهتر است مهدکودک به محل زندگی یا کار مادر نزدیک باشد، تا کودک این حس را داشته باشد که به راحتی می‌تواند به محیط قبلی که خانه است بازگردد.
6 -- همچنین بهتر است محیط مهدکودک شبیه خانه باشد و برای کودک خیلی عجیب و غریب نباشد.
7 -- مهد کودک مناسب مهد کودکی است که محرک‌های صوتی از طرف افراد زیادی در آن وجود نداشته باشد.
8 -- مهدکودک‌هایی مناسب هستند که نسبت مربی به کودکان متناسب باشد، بر این اساس بهتر است برای یک مربی حداکثر 5 کودک 3 تا 4 ساله وجود داشته باشد، هر چند اگر تعداد کودکان کمتر باشد بهتر است.
9 -- والدین موظفند همواره محیط مهدکودک را ارزیابی کنند . بدین معنی که به وسیله حضور گاه و بیگاه و سرزده ، بر اوضاع فیزیکی و رفتاری جاری در مهدکودک آگاهی کامل داشته باشند.
10 -- نشانه‌هایی وجود دارد که والدین می‌توانند توسط آنها محیط مهدکودک را ارزیابی کنند، مثلا والدین می‌توانند از بازی هایی که کودک در خانه انجام می‌دهد، محیط مهدکودک او را ارزیابی کنند، مثلاً کودکی که حین بازی با عروسک خود می‌گوید بچه بد! به تو مداد رنگی نمی‌دهم، به احتمال زیاد در مهدکودک مورد آزار هیجانی قرار گرفته است.
11 -- بایستی توجه داشته باشیم که آموزش کودکان در حین بازی صورت می‌گیرد، این در حالی است که متاسفانه کلاس‌های مهدکودک این چارچوب را ندارند و مربیان بیشتر از فلش‌کارت‌ها استفاده می‌کنند.
12 -- هر کودکی نمیتواند محیط مهدکودک را به راحتی بپذیرند . مثلا کودکی که احساس دلبستگی خوب داشته باشد، رفتار طردکننده‌ای از سوی مادر نداشته و جملاتی مانند «از دست تو خسته شده‌ام» نشنیده باشد، وقتی به مهدکودک یا پیش‌دبستانی می‌رود اوقات امنی را سپری می‌کند، اما کودکی که جملاتی مانند «از این به بعد مادر بچه همسایه می‌شوم» را می‌شنود دچار ترس و تردید می‌شود و در محیط مهدکودک و مدرسه می‌ترسد که والدینش دیگر سراغ او نیایند.
13 -- بهتر است والدین پیش از فرستادن فرزند خود به مهدکودک آداب دستشویی رفتن را به او بیاموزند.
14 -- والدینی که فرزندان خود را به مهدکودک می‌سپارند باید در ساعاتی که با او هستند رفتار توأم با عواطف مثبت داشته باشند. این رفتارها باید با تماس پوستی و نوازش همراه باشد. 2 ساعت رفتار با عواطف مثبت و حفظ دوست داشتن می‌تواند از کیفیت قابل ملاحظه‌ای برخوردار باشد.
--------------------
پایان