67% از مردم جهان از خدمات جراحی و بیهوشی استاندارد محروم هستند
نتایج تحقیق نشریه پزشکی لنست نشان می دهد که بیش از نیمی از مردم دنیا (4.8 میلیارد نفر) از خدمات جراحی و بیهوشی استاندارد محروم هستند.
به گزارش نشریه لنست، بیش از دو میلیارد نفر از مردم جهان به اتاق عمل دسترسی ندارند و اگر معیارهایی مثل زمان مناسب، ظرفیت جراحی، بی خطر بودن و هزینه در نظر گرفته شود بیش از نیمی از مردم دنیا (4.8 میلیارد نفر) از خدمات جراحی و بیهوشی استاندارد محروم هستند.
این نتیجه تحقیقی جهانی است که نشریه پزشکی لنست درباره دسترسی مردم دنیا به جراحی در 196 کشور دنیا انجام داده و منتشر کرده است.
نقشه ای که پژوهشگران این تحقیق از توزیع و دسترسی به خدمات جهانی در دنیا منتشر کرده اند نشان می دهد که افغانستان در زمره کشورهایی است که بیش از 95 درصد جمعیت آن به خدمات جراحی دسترسی ندارند.
توزیع خدمات جراحی در دنیا نامتوازن است، بیش از 95 درصد مردم در جنوب آسیا، آفریقای مرکزی، آفریقای غربی و کشورهای جنوب صحرای آفریقا از خدمات جراحی محروم هستند در حالی که در قاره اقیانوسیه (استرالیا و نیوزیلند)، آمریکای شمالی و اروپای غربی این رقم کمتر از پنج درصد است.
پژوهشگران این تحقیق گفته اند که آمار آنها بیش از تحقیقات قبلی و بیش از برآورد سازمان بهداشت جهانی است، اما معتقدند در این تحقیق معیارهای بیشتری از جمله توان پرداخت هزینه جراحی در نظر گرفته شده و از طرف دیگر دسترسی به خدمات جراحی برای بیماری های مزمن، علاوه بر موارد اورژانس در نظر گرفته شده است.
بر این اساس و با در نظر گرفتن چهار معیار (زمان مناسب، ظرفیت جراحی، بی خطر بودن و هزینه)، نبود راه مناسب یا آمبولانس، ناامنی یا جنگ، کمبود جراح و متخصص بیهوشی و کادر آموزش دیده اتاق عمل و نبود تکنولوژی و امکانات لازم برای فعال نگهداشتن 24 ساعته اتاق عمل، باعث می شود که حتی در صورت وجود بالقوه امکان جراحی، بسیاری بالفعل از آن محروم شوند.
علاوه بر این، هزینه جراحی که در شمار بالاترین هزینه های خدمات درمانی است، اقشار کم درآمد را از خدمات جراحی دور نگه می دارد، این افراد مجبور هستند به خدمات دولتی کم هزینه یا رایگان اتکا کنند و همین ممکن است آنها را از دسترسی به خدمات جراحی در زمان مناسب محروم کند.
از طرف دیگر جراحی گاه هزینه ای کمرشکن بر دوش خانواده ها می گذارد و آنها را به فقر می کشاند و در چنین مواردی نمی توان جراحی را در دسترس این افراد تلقی کرد.
این تحقیق، نبود مطلق امکانات جراحی برای مردم کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط را 'بحران' تلقی کرده و دسترسی به این خدمات را لازمه گسترش خدمات بهداشتی و درمانی در تمام دنیا دانسته است.
-------------------
پایان