همراه بردن سالمندان مبتلا به دمانس و آلزایمر در مسافرت‌های طولانی به علت اختلال حافظه و اشکال در تطبیق با شرایط جدید و مسیرهای ناآشنا و محیط‌های بیگانه ممکن است مشکلات بیشتری را برای آنها و اعضای خانواده ایجاد کند. لذا بهترین سفر برای این بیماران، رفتن به زادگاه یا محل زندگی گذشته شان است؛ زیرا باعث می‌شود آنها خاطرات خوب و شیرین گذشته خود را به یاد بیاورند و حال بهتری پیدا کنند .......

متن کامل

چگونه با سالمندان مبتلا به دمانس و آلزایمر به سفر برویم؟

مبتلایان به آلزایمر را به زادگاه‌شان ببرید

مدیر فنی مرکز توانبخشی قاصدک وابسته به انجمن آلزایمر ایران چگونگی مسافرت با سالمندان مبتلا به دمانس و بیماری آلزایمر را تشریح کرد و گفت: بهترین سفر برای مبتلایان به این بیماری‌ها سفر به زادگاه آنان است.

حسین جعفری در گفت‌و‌گو با آنا، درباره چگونگی مسافرت با سالمندان مبتلا به دمانس و بیماری آلزایمر، گفت: در هنگام سفر با سالمند بیمار، مسائل مختلفی مطرح می‌شود که لازم است آن‌ها را در نظر بگیریم. در ابتدا برای بررسی حال بیمار و نیاز‌های دارویی آن باید قبل از سفر با پزشک متخصص مشورت کنیم و در صورت نیاز به مصرف داروهای آرامبخش و خواب آور در طول سفر به دلیل احتمال آشفتگی ذهنی و خطر زمین خوردن بیمار، باید بسیار مراقب باشیم.

وی افزود: مدارک مهم ( کارت بیمه، یک نسخه از پرونده پزشکی، نام داروها، شماره تلفن پزشک)، ابزار قابل حمل توانبخشی، لباس‌های بیرونی و راحتی، لوازم شخصی (حوله،دستمال، مسواک، برس) وسایل سرگرم کننده و مورد علاقه بیمار را باید به همراه داشته باشیم.

در نظر گرفتن سلایق و علایق بیمار در مسافرت ضروری است

مدیر فنی مرکز توانبخشی قاصدک وابسته به انجمن آلزایمر ایران در ادامه تصریح کرد: محل اقامت و وسیله نقلیه باید ضمن نظر خواهی از بیمار، متناسب با وضعیت جسمی و روانی آن در نظر گرفته شود. همراه بیمار اعم از همسر، فرزند یا مراقب باید شناخت کافی نسبت به سلایق، علایق، توانمندی و ضعف‌های جسمانی (میزان شنوایی،بینایی ،...) و شناختی (حافظه، درک، تکلم،..) او داشته باشد. آدرس و حداقل دو یا سه شماره تلفن مختلف، کارت شناسایی و یا هر مدرکی که نشان دهنده وضعیت بیماری سالمند باشد، در جیب لباس‌هایش باید قرار داده شود.

بهترین سفر برای مبتلایان به دمانس و آلزایمز مسافرت به زادگاهشان است

وی با بیان اینکه بهترین سفر برای بیماران مبتلا به دمانس و آلزایم رفتن به زادگاهشان است، عنوان کرد: همراه بردن سالمندان مبتلا به دمانس و آلزایمر در مسافرت‌های طولانی به علت اختلال حافظه و اشکال در تطبیق با شرایط جدید و مسیرهای ناآشنا و محیط‌های بیگانه ممکن است مشکلات بیشتری را برای آنها و اعضای خانواده ایجاد کند. لذا بهترین سفر برای این بیماران، رفتن به زادگاه یا محل زندگی گذشته شان است؛ زیرا باعث می‌شود آنها خاطرات خوب و شیرین گذشته خود را به یاد بیاورند و حال بهتری پیدا کنند.

طی سفر سالمند را تنها نگذاریم!

جعفری افزود: در طول سفر سالمند را نباید تنها بگذاریم و باید به یاد داشته باشیم رفتن به مکان‌های ناآشنا، شلوغ یا پرسر و صدا و تغییر برنامه‌های همیشگی می‌تواند باعث ناآرامی، نگرانی، سردرگمی، آشفتگی و گم شدن سالمند مبتلا به دمانس و آلزایمر شود؛ حتی اگر در مرحله خفیف بیماری باشد. لذا به منظور جلوگیری از این اتفاق که مشکلاتی را برای سالمند و اعضای خانواده ایجاد خواهد کرد باید همه اعضای خانواده در جریان بیماری سالمند بوده و همواره یک یا دو نفر بصورت همراه ومراقب کنار او باشند.
وی در ادامه تاکید کرد: باید بیمار دستبند شناسایی یا هر چیز دیگری که به پیدا شدن او کمک می‌کند همراه داشته باشد (مانند عکس جدید). بعضی مراقبان حرفه‌ای کارتی به همراه دارند و روی آن نوشته شده «همراه من مبتلا به بیماری آلزایمر است لذا ممکن است رفتار یا کار غیر منتظره انجام دهد ویا حرف‌های غیر معمول بزند».

حفظ استقلال سالمند ضروری است

مدیر فنی مرکز توانبخشی قاصدک وابسته به انجمن آلزایمر ایران، عنوان کرد: در طول سفر حفظ استقلال سالمند ضروری است. بیمار به هیچ وجه نباید احساس کند که از خودش اراده‌‌ای ندارد و نمی‌تواند برای خودش تصمیم بگیرد. وجود سالمند در کنار ما و در طول مسافرت برای شادی و لذت بردن بیشتر از این اوقات است. بنابراین رفتن به اماکن مورد علاقه بیمار (مثل پارک،مرکز خرید، موزه، باغ وحش، شهر مقصد) آن هم بصورت کوتاه مدت، در ساعات خلوت و در زمانی که بیمار سرحال است، مفید خواهد بود.

وی با تاکید بر اینکه در طول سفر کارهایی را در برنامه روزانه خود بگنجانیم که با توانایی بیمار نیز سازگار بوده و برایش لذت بخش، سرگرم کننده و جالب باشد، گفت: برای مثال به یاد آوردن و خواندن قرآن کریم، دعا، نیایش و اشعاری که حفظ بوده بسیار خوشایند است. همچنین کارهایی مانند جارو کردن، واکس زدن کفش، چشیدن غذا، مرتب کردن میز و یا شستن ظرف‌ها، جمع آوری زباله و مواد باز یافتی، خواندن یک داستان کوتاه، شنیدن موسیقی و کمک در سایر فعالیت‌های گروهی و خانوادگی فعالیت‌های هدفمندی هستند که می‌تواند اوقات خوب و مفیدی را برای سالمند در سفر ایجاد کند.

تغذیه سالمندان مبتلا به دمانس و آلزایمر در سفر

جعفری با بیان اینکه باید به تغذیه سالمند در مسافرت توجه شود، گفت: اگر به مناطق گرمسیری (هوایی خشک‌تر از محل زندگی سالمند) سفر می‌کنیم برای پیشگیری از یبوست، لازم است آب و مایعات بیشتری را در اختیار آنها قرار داد. آب مورد نیاز را بیشتر از طریق مصرف میوه‌ها، غذاهای مایع و دوغ استاندارد باید تامین کنیم. اگر از سلامت سبزیجات محل سفر اطمینان نداریم بهتر است از مصرف آن اجتناب کنیم. در مسافرت‌های کوتاه بهتر است سبزی و میوه شسته شده از خانه با خود ببریم و حتی الامکان غذای ساده، سالم و تازه به سالمند داده شود.

وی افزود: در صورت نیاز به مصرف غذاهای آماده، از مواد بسته بندی شده معتبر استفاده شود و از آب‌های سالم و آشامیدنی برای خوردن و حتی برای شستن میوه استفاده کنیم. با این روش در بسیاری موارد از ابتلا به مسمومیت غذایی پیشگیری می‌کنیم.

مدیر فنی مرکز توانبخشی قاصدک وابسته به انجمن آلزایمر ایران، اظهار کرد: اگر لازم شد با سالمند به رستوران برویم بهتر است برنامه‌ریزی و پیش‌بینی لازم صورت گیرد. از خلوت بودن و سرویس دهی سریع، مسایل بهداشتی، کیفیت غذا، وجود توالت استاندارد، کارکنان خدماتی فهمیده و کوشا اطمینان داشته باشیم. وسایلی که بیمار دوست دارد مانندحوله، دستمال، مسواک ،.. همراهش باشد. بهتر است میز غذا نزدیک دستشویی باشد و بیمار را پشت به قسمت شلوغ رستوران بنشانیم. در انتخاب غذا به او کمک کنیم مثلا تصویر تعداد محدودی از غذاهای مورد علاقه را به بیمار نشان دهیم. نوشیدنی‌ها را بصورت نیمه پر کنیم. بهتر است برای شاد کردن بیمار غذاهای کوچک یا میان وعده هم سفارش دهیم.

-----------------------

پایان