سهم هر یک از انواع پسماندهای خطرناک در زباله های بیمارستانی
رئیس گروه بهداشت محیط و مدیریت پسماند مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: اگر مدیریت مناسبی در بیمارستان اعمال شود و تفکیک به خوبی اجرا شود، حدود 75 تا 90 درصد پسماندی که در بیمارستان تولید می شود، یک پسماند خانگی است. باقی آلودگی‌ها پسماند پزشکی ویژه است.
زهرا ریاضی دبیر کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران و مشاور کمیسیون سلامت و محیط زیست، گفت: در خصوص دفع زباله های بیمارستانی باید مدیریت صحیحی صورت بگیرد ولی متاسفانه این مدیریت به گونه ای انجام نمی شود که 70 درصد زباله های بیمارستانی شبیه زباله های خانگی باشد و حتی مدیریت ها به گونه‌ای است که همان پسماندهای بی خطر نیز خطرناک می شوند.
فریبا ملک محمدی، رئیس گروه بهداشت محیط و مدیریت پسماند مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفت‌وگو با رادیو نیز با بیان اینکه تصور مردم این است که هر زباله ای که در بیمارستان تولید می شود، خطرناک است، گفت: اگر به مستندات علمی و سازمان جهانی بهداشت اشاره کنیم، شاهد خواهیم بود، همه زباله های بیمارستانی خطرناک نیستند و نباید از آنها فرار کنیم.
وی خاطرنشان کرد: یک سری زباله ها از فرآیند عادی بیمارستان مانند زباله های بخش های اداری و بیمارستان تولید می شود که همانند زباله هایی است که در منازل تولید می شود و خطری از نظر انتقال بیماری ندارد و مدیریت آن نیز باید مانند زباله های عادی باشد. همچون گلی که برای عیادت از بیمار می برند و یا غذایی که برخی بیماران می خورند.
ملک محمدی ادامه داد: اگر مدیریت مناسبی در بیمارستان اعمال شود و تفکیک به خوبی اجرا شود، حدود 75 الی 90 درصد پسماندی که در بیمارستان تولید می شود، یک پسماند خانگی و باقی آلودگی ها پسماند پزشکی ویژه است. 15 درصد از این پسماند باقی مانده، پسماند عفونی است که خطرناک است و مدیریت ویژه ای را می‌طلبد. حدود یک درصد پسماند نیز تیز و برنده است که باز هم مخاطرات خاص خودش را دارد. سه درصد پسماند شیمیایی و حدود یک درصد نیز پسماند رادیو اکتیو یا ظروف تحت فشار هستند.
وی تاکید کرد: آنچه که اهمیت دارد و باید در بیمارستان انجام شود، تفکیک پسماند است که باید در مبداء و در ظروف مخصوص و همچنین کیسه ها و رنگ های مخصوص صورت بگیرد.
در ادامه دبیر کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران ضمن تائید مباحث علمی مطرح شده، در عین حال تصریح کرد: در بخش های بیمارستان، تصور این است که آلوده ترین بخش، بخش عفونی است و سی سی یو بخش غیر عفونی است ولی واقعیت چیز دیگری است؛ گاهی مریض عفونی نیز دچار بیماری قلبی می شود و در سی سی یو بستری می شود.
وی تاکید کرد: در این خصوص باید مدیریت صحیحی صورت بگیرد ولی متاسفانه این مدیریت به گونه ای انجام نمی شود که 70 درصد زباله های بیمارستانی شبیه زباله های خانگی باشد و حتی مدیریت ها به گونه ای است که همان پسماندهای بی خطر نیز خطرناک می شوند.
دبیر کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به زباله های عفونی بیمارستان ها، عنوان کرد: با ترکیب زباله ها، حجم زباله های عفونی افزایش پیدا می کند و در این هنگام، مدیریت خیلی سخت می شود.
همایون رضا مدنی، مشاور کمیسیون سلامت و محیط زیست، به رفتار پرسنل بیمارستانی نیز اشاره داشت و گفت: پرسنل بیمارستان با اقدامات اشتباه، زباله عادی را نیز تبدیل به زباله عفونی می کنند. بنابراین آنچه که اهمیت دارد، آموزش و مدیریت در بیمارستان است؛ در واقع باید در ابتدا تولید زباله را کاهش داد و بعد در بخش تفکیک اقدامات مثبت انجام داد تا تنها نوع زباله هایی که از بیمارستان خارج می شود، زباله های خانگی باشد.
رضا مدنی مهمترین چالش بیمارستان ها با وزارت بهداشت را بحث پول دانست و عنوان کرد: در خصوص بی خطر کردن زباله ها نه مجموعه شهرداری و نه محیط زیست، با ما دچار چالش نشده اند ولی در مورد عادی شدن، مسائلی وجود داشته است.
وی در گفت‌وگو با رادیو، درباره پسماند ویژه و خطرناک عنوان کرد: پسماند خطرناک چندین خصوصیت دارد؛ سمی باشد، قابلیت اشتعال داشته باشد، عفونت زا باشد، برای انسان مضر باشد، قابلیت انفجار داشته باشد و چند مورد دیگر که در مجموعه ما، اگر زباله ای یک یا چندین خصوصیت از اینها را داشته باشد، به آن پسماند خطرناک می نامیم.
مشاور مدیر عامل سازمان مدیریت پسماند تصریح کرد: چیزی که از پسماندهای بیمارستانی بیرون می آید، عادی نیست که وظیفه شهرداری باشد ولی باز هم این چالش وجود دارد که بیمارستان ها مدعی هستند، پسماندی که تولید می کند، عادی است و این یکی از مهمترین درگیری های ما با وزارت بهداشت است که حتی با بازنشسته شدن همه ما باز هم این چالش باقی بماند.
---------------------
پایان