50 مطلب آخر
مدیریت بیمارستانی : بیمارستان های دولتی '' جان '' میگیرند ؟؟

اگر چه میدانیم موضوع  گزارشات خبری در بعضی از رسانه ها حتی  روزنامه های  رسمی  دولتی نیز میتواند  نشانگر رسوخ  تفکرات و لذتهای ژورنالیستی در ارایهء دلخواه  مطالب علمی و کارشناسی در بعضی اصحاب خبر موجود در کشور ما بوده باشد ٬ لیکن با توجه به اینکه روشهایی همچون زدن تیتر های جنجالی و دو پهلو ٬ زیر سوال بردن مطالب عنوان شده ء مخالف با نیات گزارشگر مربوطه ، کمی پس و پیش بردن گفته های انواع  کارشناسان علمی و . . . . سالهاست محملی برای جلب مخاطب بیشتر بوده و همچنان نیز  خواهد بود ٬  بدون انکه انان  مضرات شیوع اخبار و مسوءلیت های نوشته و نا نوشتهء  ناشی از انرا بپذیرند  ٬ . . . . . با درج یک گزارش خبری  با تیتری جنجالی  ٬ قضاوت را به اصحاب فن میسپاریم . اینکه این نوع تیتر ها چه اثری بر ذهن و روان جامعه و فرد بیمار و در نهایت درمان موءثر خواهد داشت ٬ جزای نیک و بدی است که خداوند بایستی انرا اعمال نماید :

جهت مطالعه باقی خبر ٬  بر روی کلمه    ادامه متن  در زیر خبر کلیک فرمائید .

تحلیل ما

متن کامل

ايران :   گزارش مى دهد
بيمارستان هاى دولتى جان مى گيرند

 بيش از ۸۰ درصد خدمات بسترى در كشور در بيمارستان هاى دولتى ارائه مى شود. با توجه به اين كه مردم براى درمان، بيشتر به بيمارستان هاى دولتى مراجعه مى كنند، تقويت اين بيمارستان ها و رفع مشكلات آنها به نحوى كه رضايت بيماران را در پى داشته باشد، ضرورى است.
بسيارى از كارشناسان و دست اندركاران معتقدند كه با وجود برخوردارى بيمارستان هاى دولتى از امكانات و تجهيزات مناسب، وضع بهداشتى اين بيمارستان ها جاى بحث و تأمل دارد.
دكتر عوض حيدرپور، مخبر كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراى اسلامى، بيمارستان هاى دولتى را به ۲ دسته تقسيم مى كند و مى گويد: يك دسته بيمارستان هاى آموزشى هستند كه از نظر شمار نيروى انسانى از وضع مناسبى برخوردارند و استادان دانشگاه بر امور درمانى نظارت دارند. در نتيجه كار درمان از كيفيت بالاترى برخوردار است. اما بيماران در اين بيمارستان ها احساس رضايت ندارند چرا كه بيمار در بيمارستان هاى آموزشى به وسيله چندين نفر معاينه و ويزيت مى شود.
وى دسته ديگر بيمارستان هاى دولتى را بيمارستان هاى دولتى ـ درمانى عنوان مى كند و مى گويد: «تجهيزات اين بيمارستان ها در مقاسيه با ۲۰ ـ ۱۵ سال پيش از وضع بهترى برخوردار است اما كيفيت درمان در اين بيمارستان ها پائين تر است.»
حيدرپور وضع بهداشتى بيمارستان هاى دولتى را مطلوب نمى داند و مى گويد: جاى فعاليت هاى آموزشى و بهداشتى در اين بيمارستان ها خالى است و نبود آموزش كافى مى تواند كيفيت كار بيمارستان را تا حد زيادى كاهش دهد.
رعايت بهداشت در بيمارستان ها به عوامل مختلفى از جمله بهداشت تجهيزات و نيروى انسانى بستگى دارد.
دكتر ايرج خسرونيا، رئيس جامعه پزشكان متخصص داخلى ايران توجه بيشتر به جداسازى و انتقال زباله هاى عفونى به يك محل بى خطر را از عوامل مهم در ارتقاى وضع بهداشتى بيمارستان ها مى داند و مى گويد: «هنوز در برخى از بيمارستان هاى دولتى به اين امر مهم توجه نمى شود و بيماران در معرض انواع آلودگى ها و عفونت ها قرار دارند كه بهداشت و سلامت كادر درمانى و بيماران را به مخاطره مى اندازد.»
وى با اشاره به برخوردارى بيمارستان هاى دولتى از امكانات درمانى جديد و تجهيزات ضدعفونى مناسب، مى افزايد: «از نظر تجهيزات كامل هستيم ولى براى نگهدارى و تعمير آنها با مشكلات زيادى مواجهيم، زيرا براى تعمير اين دستگاه ها به ميليون ها تومان بودجه نياز است و در صورت تأمين نشدن اعتبار كافى، اين دستگاه هاى پيشرفته، تا مدت ها معيوب و بدون استفاده مى مانند كه مى تواند در وضع بهداشتى بيمارستان ها تأثيرگذار باشد.»
اعتماد مردم به بيمارستان هاى دولتى جلب شود
هر چند حضور استادان مجرب و متخصص و دانشجويان پزشكى موجب شده است كيفيت درمان در بيمارستان هاى دولتى بهتر از گذشته باشد، اما به علت فضاى فيزيكى نامناسب، ساختمان هاى قديمى، امكانات كم و تبليغات گمراه كننده برخى گروه ها، نگاه مردم به بيمارستان هاى دولتى همراه با اقبال، اعتماد و اطمينان كافى نيست.
دكتر «مسعود امينى» عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس و عضو هيأت علمى دانشگاه علوم پزشكى شيراز با بيان چنين نگاهى از سوى مردم، درباره تبليغات گمراه كننده اى كه در اين زمينه مى شود، مى گويد: «برخى از پزشكان بنابر منافع شخصى يا گروهى، افكار عمومى را به سمتى سوق مى دهند كه خدمات بيمارستان هاى دولتى به دليل حضور دانشجويان تازه كار پزشكى براى كسب مهارت هاى لازم، از كيفيت چندانى برخوردار نيست. در حالى كه چنين تفكرى به هيچ وجه صحيح نيست و فقط براى گمراه كردن افكار عمومى و ايجاد هراس در بيماران است.»
دكتر عابد فتاحى، عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس نيز با تأييد اين مطلب مى گويد: «بيماران اين گونه تصور مى كنند كه ارائه خدمات در بيمارستان هاى دولتى از سوى پزشكان با تجربه صورت نمى گيرد و البته اين تصور اشتباه است و حقيقت ندارد.»
عابدى اطلاع رسانى صحيح و آگاهى دادن به مردم در اين زمينه را بسيار مهم مى داند كه بايد به وسيله سازمان ها و مسئولان دست اندركار به آن پرداخته شود تا اطمينان كامل مردم جلب شود.
نوع برخورد با بيمار در لحظه اول ورود وى به بيمارستان مى تواند در جلب اعتماد و اطمينان او مؤثر باشد.
دكتر ايرج خسرونيا در اين باره مى گويد: «بيشترين مراجعه اوليه بيماران هنگام ورود به بيمارستان، مربوط به بخش اورژانس است، اگر دربخش اورژانس، نيروهاى كارآمد و با تجربه حضور داشته باشند تا از ازدحام جمعيت و تشويش خاطر بيماران جلوگيرى كنند و به نحو مطلوب به ارائه خدمات بپردازند، پس از انجام درمان كامل، بيماران بسيار راضى خواهند بود و اقبال آنها براى مراجعه به بيمارستان هاى دولتى بيشتر مى شود».
رئيس جامعه پزشكان متخصص داخلى ايران، اورژانس را آينه بيمارستان معرفى مى كند و مى افزايد: «در بسيارى از بيمارستان هاى دولتى به اين مهم توجه نمى شود كه نارضايتى و از بين رفتن اعتماد بيماران به كادر درمانى را به همراه دارد».
دخل و خرج نامتناسب بيمارستان هاى دولتى
همه دست اندركاران بهداشت و درمان، مسئولان بيمارستان ها و كارشناسان معتقدند كه منابع درآمد و تأمين هزينه هاى بيمارستان هاى دولتى محدود است و جبران اين كمبود در گرو افزايش سرانه درمان و واقعى شدن تعرفه هاست.
بحث سرانه و تعرفه، يك حكايت كهنه و قديمى است. گاه به نظر مى رسد كه شايد نپرداختن به اين بحث، سودمندتر از پرداختن به آن باشد.
با اين حال، همه دست اندركاران همچنان مشغول بحث (و نه بررسى) درباره اين مسأله هستند و جالب اين جاست كه هنوز راه به جايى نبرده ايم.
دكتر «محمد جباروند»، رئيس بيمارستان فارابى با اشاره به محدود بودن منابع مالى بيمارستان هاى دولتى مى گويد: «هزينه هاى ما بسيار زياد و مازاد بر درآمد است و حتى دانشگاه هاى علوم پزشكى نيز جوابگوى تأمين نيازهاى بيمارستان ها نيستند، چرا كه اين كمبود منابع مالى در بودجه پيش بينى نشده است. تنها راه حل آن، تجديدنظر در تعرفه هاى خدمات بيمارستان هاى دولتى است تا از اين طريق بتوان درآمد بيمارستان ها را افزايش داد».
وى همچنين محدوديت در استخدام و جذب نيروى انسانى را از ديگر مشكلات مهم بيمارستان هاى دولتى مى داند و مى افزايد: «اگر بخواهيم از بيمارستان هاى دولتى به عنوان يكى از سرمايه هاى ملى، به صورت تمام وقت استفاده كنيم، بايد بتوانيم استادان مجرب و كادر درمانى متخصص و كارآمد را در بيمارستان ها استخدام كنيم تا جوابگوى نياز مردم باشيم. بنابراين براى انجام اين مهم به اختصاص بودجه كافى نياز داريم.»
از آنجا كه بيش از ۸۰ درصد خدمات بسترى كشور در بيمارستان هاى دولتى ارائه مى شود، ضرورت دارد كه مباحث سرانه سلامت، تعرفه هاى واقعى و كمبود كادر درمانى به طور جدى بررسى و دنبال شود.
دكتر «مسعود امينى» با تأييد اين مطلب مى گويد: «متأسفانه در تأمين نيازهاى واقعى حوزه بهداشت و درمان و محاسبه سرانه موفق نبوده ايم. همين عامل موجب شده است كه وضع خدمات رسانى بيمارستان هاى دولتى در مجموع مناسب نباشد».
وى در ادامه مى افزايد: «در بخش خصوصى فرمولى وجود دارد كه براساس آن، پزشكان و كاركنان بيمارستان در درآمد اين بيمارستان ها سهيم اند و بنابراين همه تلاش آنها اين است كه درآمد بيمارستان افزايش يابد ولى در بيمارستان هاى دولتى كه بيشتر افراد روزمزد هستند و نه كارمزد، طبيعى است كه انگيزه تلاش و بهره ورى كاهش مى يابد».
عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس معتقد است كه بايد از منابع ملى محدود، پول بيشترى خرج كنيم يا اين كه به بخش خصوصى اجازه رشد بيشتر بدهيم.
وى مى افزايد: «سال ها تبليغ كرديم كه ما كشور ثروتمندى هستيم، در حالى كه چنين ادعايى دروغ است. ثروت اصلى ما همان صادرات غيرنفتى است و از اين منظر كشور فقيرى هستيم. ولى توقعات اجتماعى ما بخصوص در بخش بهداشت و درمان بسيار زياد است و توقع داريم كه همه خدمات درمانى رايگان يا ارزان باشد.»
بيمه ها با بيمارستان هاى دولتى همكارى نمى كنند
درآمد اصلى بيمارستان ها از دو منبع تأمين مى شود. يك منبع همان درآمد اختصاصى بيمارستان ها و به عبارتى هزينه هايى است كه بيماران پرداخت مى كنند. منبع ديگر پول هايى است كه بيمه ها به عنوان مابقى هزينه درمان به بيمارستان ها پرداخت مى كنند.
دكتر حيدرپور در اين باره مى گويد: «بيمه ها بايد ۸۰ درصد از هزينه هاى درمانى را بدون هيچ گونه بررسى و تعلل در پايان هر ماه به بيمارستان ها پرداخت كنند و ۲۰ درصد مابقى را پس از انجام بررسى و كسر هزينه ها عودت دهند. در حالى كه برخى بيمه ها حتى تا ۶ ماه هيچ مبلغى به بيمارستان ها پرداخت نمى كنند».
وى بدهكارى بيمه ها به بيمارستان هاى دولتى را از عوامل تأثيرگذار در نحوه خدمات رسانى اين بيمارستان ها مى داند و مى گويد: «وقتى بيمارستان هاى دولتى از نظر مالى بشدت در تنگنا باشند، نمى توانند تجهيزات لازم و امكانات مناسب درمانى را تهيه كنند و بدين ترتيب، بيمارستان ها به كادر درمانى و پزشكان نيز بدهكار مى شوند كه اين پرسنل با توجه به مشغله هاى فكرى و دغدغه هاى مالى نمى توانند رضايت بيماران را جلب كنند».
بهبود وضع بيمارستان هاى دولتى
با وجود مشكلات موجود، بيشتر كارشناسان و مسئولان معتقدند كه وضعيت درمان كشور نسبت به سال هاى قبل از پيشرفت چشمگيرى برخوردار بوده است.
به گفته كارشناسان، پيشرفت وضع فيزيكى بيمارستان ها، تخصيص كادرهاى پزشكى و خدماتى و مناسب بودن تجهيزات و امكانات درمانى در مقايسه با سال هاى قبل چشمگير است. اما اين عوامل بايد به نحوى مديريت شود كه نتيجه و هدف اصلى موردنظر كه همان ارتقاى كيفيت درمان است، محقق شود.
در اين ميان، نقش وزارت بهداشت به عنوان متولى امر بهداشت و درمان جامعه بسيار حساس و مهم است و ايجاد و تقويت انگيزه در بدنه وزارتخانه مى تواند در اين زمينه تأثيرگذار باشد.
دكتر كامران باقرى لنكرانى وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكى روند بهبود وضع بيمارستان هاى دولتى را روبه جلو و مثبت توصيف مى كند. او به خبرنگار «ايران» مى گويد: «سياست ما در ۲۱ ماه گذشته بر رسيدگى به وضع فيزيكى و تجهيز بيمارستان ها و نيز افزايش پرسنل و كادر درمانى بوده است».
وزير بهداشت مى افزايد: «با اطمينان اعلام مى كنيم كه وضع بيمارستان هاى دولتى در مقايسه با گذشته بسيار بهتر است و در آينده نيز شاهد وضع مطلوب ترى خواهيم بود
منبع روزنامه ایران - ۷/۳/۸۶

منبع : تاریخ : ۱۳۸۶/۳/۱۴ تعداد بازدیدکنندگان : 5872

مطالب مرتبط

برچسب ها

ارسال نظر

عنوان
متن
 
آمار بازدیدها

بازدید امروز : 6582
بازدید دیروز : 2070
بازدید این ماه : 8652
بازدید امسال : 804135
بازدید کل : 37171208

نظرسنجی

سوالی برای نظر سنجی وجود ندارد
نظرات سایرین  |  آرشیو نظرسنجی

کلیه حقوق این سایت متعلق به گروه مهندس اردلانی می باشد.
طراحی سایت و بهینه سازی سایت هخامنش