مريخي‌ها در بيمارستان‌هاي دولتي، پزشك متخصص مي‌خواهند
بيمار بعد از پاسكاري 2 بيمارستان دولتي به بيمارستان سوم مي‌رود و تقاضاي ويزيت توسط پزشك متخصص را ميكند اما مسئول شيفت با تعجب مي‌گويد: خانم مگر از كره مريخ آمده‌ايد كه در بيمارستان دولتي دنبال پزشك متخصص مي‌گرديد. اينجا فقط دانشجويان ويزيت مي‌كنند.
رضايي، بيماري كه به علت ضربه شديد به پايش به سختي و لنگ لنگان راه مي‌رفت از پله‌هاي اولين بيمارستان بالا رفت و خود را به بخش اورژانس رساند؛ آقاي چاقي كه روي صندلي لم داده بود با شنيدن اين پرسش كه پزشك ارتوپد داريد يا خير؟ دستش را از زير سرش بيرون آورد و نگاهي كرد و سپس با خونسردي و با خميازه گفت: چي شده؟ بيمار در حالي كه از درد ناله ميكرد گفت: پايم ضربه خورده و خيلي درد ميكند. نمي‌دانم شايد شكسته باشد؟ مرد چاق كه روپوش سفيدش از كثيفي و كهنگي به خاكستري مي‌زد، دوباره به صندلي تكيه داد و گفت: پزشك عمومي داريم متخصص ارتوپد نداريم.
كجاي پايت درد ميكند؟ اين جمله را پرستاري كه در ايستگاه اورژانس نشسته بود گفت و شروع به معاينه پاي خانم جوان كرد.
پرستار چاق در حالي كه سعي داشت با دست‌هايش به زور دكمه‌هاي روپوش خود را ببندد، رو به خانمي كه در كنار دستش نشسته بود كرد و پرسيد: فردا پزشك متخصص داريم؟ خانم همكار پاسخ داد: نه؛ ولي اگر همين الان به ساختمان قديمي كلينيك بيمارستان مراجعه كنند شايد پزشك متخصص ارتوپد باشد. بيمار نااميد هنوز چند قدمي از ايستگاه اورژانس دور نشده بود، كه پزشك اورژانس از اتاقش بيرون آمد و به كنايه به پرستار نيم نگاهي انداخت و گفت: مريض‌هاتون را ويزيت كرديد؟
ساعت 2 بعد از ظهر بود. بيمار كه همچنان از درد پا مي‌ناليد از بخش اورژانس خارج شد و به دنبال ساختمان قديمي كلينيك بيمارستان دور تا دور حياط را گشت تا آن را پيدا كرد. دستش را به سمت دستگيره در برد تا داخل شود، اما در چوبي و قديمي باز نشد. دو دستش را روي در گذاشت و صورتش را به شيشه چسبانيد شايد كسي را داخل كلينيك ببيند. داخل اتاق كناري كه تابلوي پشتيباني بر ديوارش نصب شده بود، مردي را ديد كه در تاريكي در پشت ميزي نشسته بود؛ پيراهن سفيدش از بيرون مشخص بود اما چهره‌اش در تاريكي اتاق ناپديد شده بود.
كلينيك تعطيل است؟ اين جمله را بيمار پرسيد و مرد ناپيدا كه حالا از تاريكي بيرون آمده بود با خونسردي پاسخ داد: اگر در قفل است يعني همه رفته‌اند و شيفتشان تمام شده است. مرد جوان نگاهي به چهره درمانده خانم جوان كرد و گفت: به بيمارستاني «الف» در چهارراه بالايي مراجعه كنيد؛ شايد آنجا ارتوپد داشته باشند.
متخصص ارتوپد نداريم
بيمار در بيمارستان دوم هم همان حرف‌هاي قبلي را شنيد «متخصص ارتوپدنداريم» به بيمارستان ديگري مراجعه كنيد. بيمار جوان در حالي كه سعي داشت خونسردي خود را حفظ كند از مسئول اورژانس پرسيد: پس بايد به كجا مراجعه كنم؟ در كدام بيمارستان تهران متخصص ارتوپد پيدا مي‌شود؟
قبل از اينكه مسئول اورژانس حرفي بزند آقايي كه در اتاق كناري ايستاده بود به آهستگي در گوش خانم گفت: بهتر است از اين بيمارستان برويد. دكترهاي اين بيمارستان اصلاً خوب نيستند.
مسئول اورژانس اين حرف را نشنيده گرفت و با تلخي گفت: بهتر است به بيمارستاني در خيابان مجاهدين برويد. در بيمارستان سوم فضاي سبز پشت نرده‌هاي سفيد رنگ، نظر عابران پياده را جلب ميكرد. بيمار دردمند از كنار نرده‌ها به آرامي عبور كرد. اين بار وارد بيمارستان تخصصي ارتوپدي شده بود و اميدوارتر بود. وارد بيمارستان شد و رفت و آمد آدم‌هايي با دست و پاهاي باند پيچيدي شده داخل محوطه بيمارستان به او اين پيام را داد كه حتماً اينجا متخصص ارتوپد پيدا مي‌شود.
بيمار جوان در حالي كه پايش را بر روي زمين مي‌كشيد، محوطه فضاي سبز بيمارستان را پشت سر گذاشت و در برابر يك در چوبي بسيار كهنه و قديمي قرار گرفت. دري كه دور تا دورش انواع و اقسام اثر انگشت‌ها باقيمانده بود و آن قدر كثيف بود كه براي باز كردنش چند لحظه‌اي تأمل كرد. بالاخره دستش را طرف در برد و وارد سالن شد.
به وضوح مشخص بود ديوارهاي بيمارستان مدت زيادي است كه رنگ نشده است و انواع و اقسام كنده‌كاري‌ها و شكستگي‌ها روي ديوارهاي بيمارستان خودنمايي ميكرد.
خودش را به ايستگاه پرستاري داخل اورژانس رساند؛ 2 خانم جوان در كنار يك مرد در ايستگاه پرستاري بخش اورژانس نشسته بودند. گرم صحبت بودند و لابه لاي حرف‌هايشان جواب مراجعه كنندگان را هم مي‌دادند.
اينجا همه دانشجو پزشكي هستند، پزشك متخصص نداريم
پرستار جوان رو به بيمار كرد و پرسيد: چه كاري داريد؟ بيمار گفت: متخصص ارتوپد داريد؟ پايم ضربه ديده و خيلي درد ميكند. خانم پرستار نگاهي كرد و با لبخند پرسيد: از كجا آمديد؟ بيمار پرسيد چطور مگه؟ پرستار جوان ادامه داد: از كجا آمده‌ايد كه در بيمارستان دولتي دنبال پزشك متخصص هستيد؟ اينجا همه دانشجو و رزديدنت هستند و هنوز متخصص نشده‌اند.
و ادامه داد: پزشك ارتوپد نداريم؛ ولي رزيدنت مي‌تواند شما را معاينه كند. با اين وضعي كه داريد بهتر است پايتان را معاينه كنند.
خانم جوان كه از درد كلافه شده بود گفت: مگر نمي‌گوييد متخصص نيستند؛اگر تشخيص اشتباه دادند، چي؟ بفرمائيد موش آزمايشگاهي مي‌خواهيد؟ ديگه. اين جمله را بيمار به پرستار گفت و در حالي كه سعي داشت بيمارستان را ترك كند دوباره با صحبت پرستار ديگري كه در گوشه‌اي نشسته بود تصميم گرفت توسط رزيدنت معاينه شود.
پشت در اتاق رزيدنت مقيم بيماستان، صف طولاني از برانكاد‌ها كشيده شده بود، از چهره مردهايي كه روي تخت‌ها درازكش شده بودند مشخص بود كه همه از قشر كارگر جامعه هستند و علي رغم معطلي زياد و جواب سربالاي برخي از پرسنل اين بيمارستان، هيچ كدام رمقي براي گلايه كردن نداشتند.
بيمار پس از معاينه با پيشنهاد رزيدنت بيمارستان، به قسمت راديولوژي رفت تا پس از گرفتن عكس، رزيدنت نظر نهايي را اعلام كند. رزيدنت جوان به همراه دستيارش نگاهي به عكس انداختند و رو به بيمار گفتند: هيچ چيزي نيست و نيازي به گچ ندارد.
بيمار در حالي كه از درد پا به خود مي‌ناليد، رو به رزيدنت جوان كرد و پرسيد: اين قسمت پايم خيلي ورم كرده و درد زيادي دارد چطور چيزي نشده است؟
پس از اصرارهاي بيمار جوان، رزيدنت براي معاينه دقيق‌تر، پس از اينكه چند بار عكس پا را بالا و پايين و برانداز كرد نظرش را يكباره تغيير داد و افزود: «بهتر است گچ گرفته شود».
بيمار با تعجب پرسيد: بايد گچ گرفته شود؟ رزيدنت جوان نيز با شنيدن اين جمله در حالي كه ترديد در لحن صحبت‌هايش مشخص بود، تأكيد كرد: بهتر است عمل شود؟ ولي در ابتدا گچ مي‌گيريم اگر بهتر نشد عمل مي‌كنيم.
بيمار كه از اين تغيير نظر ناگهاني خانم دكتر! غافلگير و متعجب شده بود، با رفتن به اتاق گچ مخالفت كرد و گفت: ترجيح مي‌دهم براي گچ گرفتن به بيمارستاني بروم كه متخصص ارتوپد داشته باشد.
80 درصد بيمارستان‌هاي دولتي آموزشي هستند
پس از اين ماجراها، بيمار براي پيگيري موضوع با تلفن رسيدگي به شكايات مردمي از اورژانس‌ها كه به تازگي از سوي وزارت بهداشت اعلام شده است. تماس گرفت.
وثوق، كارشناس اين سامانه در پاسخ گفت: 80 درصد بيمارستان‌هاي دولتي، آموزشي هستند و دانشجو تربيت مي‌كنند و استاد در اين بيمارستان‌ها حضور مستمر ندارد.
وي درباره ويزيت بيماران توسط رزيدنت تصريح كرد: در اورژانس اگر بخش ارتوپدي وجود دارد، رزيدنت سال يك نشسته و ويزت ميكند. رزيدنت سال يك نيز فردي است كه دوره پزشكي عمومي را سپري كرده و به دنبال كسب تخصص است.
كارشناس وزارت بهداشت و درمان در پاسخ به اين پرسش كه چرا فردي كه دچار شكستگي استخوان شده بايد توسط پزشك عمومي معاينه شود؟ اظهار داشت: احتمالاً متخصص در درمانگاه تخصصي ويزيت مي‌كرده نه در بخش اورژانس.
وي در پاسخ به پرسش ديگري مبني بر اينكه اگر فردي در شرايط بسيار بدي يا تصادفي به اورژانس بيمارستاني كه در زمينه شكستگي استخوان شناخته شده است، مراجعه كند و با نبود متخصص ارتوپد مواجه شد چه كاري بايد انجام دهد؟ پاسخ قانع‌كننده‌اي نداد.
وثوق درباره نارضايتي مردم مبني بر نبود پزشك متخصص در اورژانس، گفت: فرد بيمار بايد فردا صبح به درمانگاه تخصصي مراجعه كرد تا تحت درمان قرار گيرد.
كارشناس وزارت بهداشت و درمان درباره اينكه آيا دانشجويي كه در حال طي كردن دوره آموزشي در بخش اورژانس است نبايد زير نظر متخصص و يك استاد فعاليت كند؟ تأكيد كرد: حرف شما صحيح است و اين مسئله از سوي ما نيز پيگيري مي‌شود.
وي افزود: متأسفانه اين روال غلطي است و وزارت بهداشت و درمان در جريان آن قرار دارد و پيگيري ميكند تا يكي از استادان حتماً در اورژانس بالاي سر رزيدنت‌ها باشد.
وثوق تصريح كرد: اين مسئله در حالي پيگيري است كه از قبل نيز تعداد زيادي از مردم اين مسئله را مطرح كردند و وزير بهداشت به دنبال اين است كه در هر اورژانسي يك متخصص طب اورژانس وجود داشته باشد.
به گفته وثوق، متخصص طب اورژانس فعاليتش مربوط به خدمات اورژانس است و هر بيماري را بايد بييند؛ ضمن اينكه به دانشجويان نيز مي‌تواند آموزش بدهد.
وي ادامه داد: مورد شما يك مسئله عمومي است كه به طور كلي در وزارت بهداشت در حال پيگيري است؛ اگر شكايت ديگري به صورت خاص داريد مانند برخورد بد پزشكان مي‌توانيد اعلام كنيد. ما نيز پيگيري مي‌كنيم.
كارشناس ساماندهي رسيدگي به شكايات مردمي از اورژانس وزارت بهداشت و درمان درباره صدور كد رهگيري در اين زمينه تصريح كرد: مسئله شما چون عمومي است. نيازي به صدور كد رهگيري ندارد.
وثوق بيان كرد: اگر مورد خاصي مانند برخورد بدي يا جواب سربالا توسط دكترها داده شود مي‌‌توانيم پيگيري كنم و كد رهگيري صادر كنم.
به گفته وي در زمان حاضر در بيمارستان سينا، امام خميني(ره)، شريعتي، امام‌حسين(ع) متخصص طب اورژانس و پزشك متخصص مستقر و در حال فعاليت هستند.
وي قول داد تا با مسئولان دانشگاه علوم پزشكي بيمارستان‌هاي مورد بحث صحبت كند تا مشكلات هر چه سريعتر حل شود.
منبع :فارس