. . . . .   صحبت دایمی در محیط های پزشکی و رسانه های جمعی و تبلیغات مختلف درباره ارتباط پول و پزشکی به محیط آموزشی هم نفوذ کرده است. مطالعات نشان می دهند که نگاه دانشجویان پزشکی بیش از هر زمان دیگری سودجویانه است و همین رویکرد همراه با نگرانی برای بازپرداخت وام های کلان آموزش در رشته پزشکی دانشجو را به سمت انتخاب رشته های کم دردسرتر با حداکثر درآمد و حداقل ساعات کار سوق داده است    . . . . .    بسیاری از مدیران بخش های تجارت عقیده دارند پزشکان برای همراه شدن با جریان پیشرفت و بهبود کارایی، مهار هزینه ها و بالا بردن کیفیت درمان باید رویکرد سنتی را کنار بگذارند و به فکر سرازیر کردن پول به مراکز بهداشت و درمان باشند، ولی تاثیر ناخودآگاه به کارگیری این تفکر بازارگرایانه در امر مداوا چیست؟    . . . . . .

جهت رویت متن كامل اين مطلب ٬ میتوانید بر روی کلمهء   ادامه متن در كادر زير کلیک فرمائید : 

متن کامل

اینجا بیمارستان است یا بازار؟

درمانگران بدون داشتن دغدغه هزینه های زندگی را نباید تنها به ماشین چاپ پول تبدیل کرد

بسیاری از مدیران بخش های تجارت عقیده دارند پزشکان برای همراه شدن با جریان پیشرفت و بهبود کارایی، مهار هزینه ها و بالا بردن کیفیت درمان باید رویکرد سنتی را کنار بگذارند و به فکر سرازیر کردن پول به مراکز بهداشت و درمان باشند، ولی تاثیر ناخودآگاه به کارگیری این تفکر بازارگرایانه در امر مداوا چیست؟

مطالعات با تایید به وجود آمدن این تاثیر ناخودآگاه نشان می دهند قوی تر شدن جنبه های مادی، وقت تلاش پزشکان از خلاقیت در این حرفه کم می کند، به کیفیت ارایه خدمات درمانی لطمه می زند و در نهایت حتی باعث افزایش هزینه ها می شود. چندوقت پیش گفتگوی دو پزشک به گوش ام خورد. یکی از آنان نظر همکار خود را درباره موضوعی می پرسید. پزشک دیگر که گرفتار بود ایستاد و با حوصله به گفتگو پرداخت.

جالب اینکه این دو همکار از جلسه ای رسمی بیرون آمده بودند که درباره تفکیک بودجه و واحدهای ارزش کار فردی RVU یا Relative Value unites که شاخص های ارزش پولی وقت و تلاش پزشکان را تعیین می کرد بیرون آمده بودند. بررسی ها نشان می دهند تعریف کردن هر تلاشی با پول علاوه بر رواج رفتار خودخواهانه باعث کاهش حس همکاری در محیط می شود. حال فکر کنید که در مثال بالا اگر دکتر دومی در جواب تقاضای همفکری همکارش می گفت: «صحبت در این مورد نیم ساعت وقت من را می گیرد. ارزش این نیم ساعت (...) دلار است.»

در یک آزمایش به یک گروه کنترل وظیفه مرتب کردن عبارات درهم ریخته در یک محیط معمولی محول شد و برای گروهی دیگر در ازای انجام همین کار پولی پیشنهاد شد. پس از مدتی یکی از طراحان تحقیق به عنوان همکلاسی وارد کلاس شد و از اعضای هر دو گروه برای مرتب کردن عبارت ها کمک خواست. گروه کنترل که از ابتدا بدون گرفتن پول به کار پرداخته بودند دو برابر اعضای گروهی که در برابر کار خود پول گرفته بودند به همکلاسی خود کمک کردند. نتیجه اینکه محققان عقیده دارند افرادی که از ابتدا در برابر انجام وظیفه پول گرفته بودند و در واقع انجام کار را نفع شخصی می دانستند، کمتر به کمک و ارتباط فردی فکر می کردند. اگر تعامل را از جنبه های مختلف اجتماعی و گروهی از یک طرف و بازار و کسب و کار از طرف دیگر تعریف کنیم پزشکی به دلیل ویژگی خاص حرفه ای خود در هر دو این ارتباطات جای می گیرد. بازار بخش مهم هر حرفه ای است.

● ارتباط پول و پزشکی

پزشکی که در ازای خدمات درمانی پول دریافت می کند علاوه برقرار گرفتن در جریان بازار و داد و ستد در یک ارتباط اجتماعی نقش نجات دهنده را نیز به عهده دارد. به باور متخصصان علوم اجتماعی، سیاستگذاران امر درمان در صورت ایجاد تعادل بین این دو نوع ارتباط یعنی داد و ستد بازار و ارتباط اجتماعی می توانند کار خود را موفق ارزیابی کنند. رویکرد گرایش به بازار مهر و نشان خود را در انتخاب رشته های تخصصی دانشجویان پزشکی نیز بر جای گذاشته است.

تعداد دانشجویان پزشکی که به انتخاب رشته های آسان تر و بدون بیدارخوابی یا تلفن های بی موقع تمایل نشان می دهند، هر روز روبه افزایش است. با وجود اینکه رشته هایی مثل چشم پزشکی، رادیولوژی یا پوست همیشه رشته های پول سازی بوده اند، ولی تنها در چند سال اخیر است که دانشجویان چنین اشتیاقی برای تحصیل در این رشته ها نشان می دهند. صحبت دایمی در محیط های پزشکی و رسانه های جمعی و تبلیغات مختلف درباره ارتباط پول و پزشکی به محیط آموزشی هم نفوذ کرده است. مطالعات نشان می دهند که نگاه دانشجویان پزشکی بیش از هر زمان دیگری سودجویانه است و همین رویکرد همراه با نگرانی برای بازپرداخت وام های کلان آموزش در رشته پزشکی دانشجو را به سمت انتخاب رشته های کم دردسرتر با حداکثر درآمد و حداقل ساعات کار سوق داده است.

بسیاری از پزشکان از باران قیمت گذاری های بی وقفه روی هر یک از خدمات حرفه ای خود که آنان را به سوی به دست آوردن وسایل زندگی تجمل گرایانه تر می برد گریزان و عصبانی هستند. به باور ما شیوع این فرهنگ خطر از بین بردن برخی عناصر بسیار حیاتی حرفه پزشکی مثل غرور حرفه ای، احساس وظیفه، از خودگذشتگی، حس همکاری و در نهایت لطمه به کیفیت کار را به دنبال دارد. حس همراهی و قرار گرفتن در کنار بیمار، خانواده، استاد یا همکاران نه تنها یک رویکرد سنتی، بلکه از عوامل بسیار مهم یک درمان موثر است.

● کیفیت در محیط مادی

«کیفیت» آن طور که شرکت های بیمه آن را تعریف می کنند تنها تجویز دارو برای بیمار، انجام آزمایش های مختلف یا استفاده از وسایل ایمنی در هنگام حرکت است، ولی آیا واقعا انجام روتین برخی کارها مهم ترین راه برای حفظ و بالا بردن کیفیت درمان است؟ در مدل امروزی کسب و کار برای کیفیت حاصل از بعد اجتماعی حرفه پزشکی هیچ شاخصی تعریف نشده است. چگونه می توان در محیط مادی اجتماع امروز بدون پایین آمدن سطح زندگی تعادل بین دوجنبه اجتماعی و داد و ستد بازار را برقرار کرد؟ یکی از پاسخ هایی که دانش پزشکی نوین به این مشکل می دهد Patient- Centered

● Medical home (درمان خانگی بیمار محور)

 درمان خانگی بیمار محور با تاکید بیشتر بر تبادل اجتماعی موجود در خانواده است که در محیط بازار کمتر دیده می شود. درمان خانگی نوعی ارتباط همدلانه بین بیمار و درمانگران اولیه را پیشنهاد می کند که همکاری برای حل مسایل اولیه سلامت فردی و افزایش نقش طب پیشگیرانه از مولفه های آن است. برای عملی کردن این طرح شرکت های بیمه می توانند در برابر زمانی که برای هر بیمار در طب خانگی صرف می شود مبلغی پرداخت کنند.پیش بینی می شود نتیجه اولیه اجرای طرح علاوه بر بازده مثبت درمانی باعث صرفه جویی مبالغ عظیمی در بودجه شود. با بازبینی و اصلاح طرح به وسیله سیاستگذاران این رویکرد را می توان در درون اقتصاد رفتاری Behavioral Economics جای داد. درمانگران بدون داشتن دغدغه هزینه های زندگی را نباید تنها به ماشین چاپ پول تبدیل کرد. لازمه موفقیت چنین طرحی همکاری، همیاری و کار جمعی است.

The New England Journal of Medicine. Money and Changing Cultuare of Medicine
مترجم: مرجان یشایایی

هفته نامه سپید ( www.salamatiran.com )