درد دل یک شهروند
هزینه سرم درمانی در بیمارستان عرفان ۱۰ برابر درمانگاه خصوصی
می گویند خدا نکند گذرت به بیمارستان بخورد، آدم سالم هم مریض می شود، وقتی اورژانس بیمارستان عرفان که مثلاً یک بیمارستان لوکس بالای شهری است، پزشک متخصص ندارد و ۱۰ برابر یک درمانگاه خصوصی هزینه می گیرد وای به حال بیمارستانهای فرسوده قدیمی دولتی.
مشکلات بخش سلامت به خصوص در بیمارستانها، یکی دو تا نیست، خصوصی و دولتی هم نمی شناسد. تعرفه های بالا، پوشش ندادن بیمه، بی توجهی و بی حرمتی به بیماران، تشخیص های اشتباه و نارضایتی مردم از پزشکان عمومی، خواباندن بیمار کنار راهرو، برخورد بد مسئولان بیمارستان با بیماران و همراهانشان، پذیرش نکردن بیمار اورژانسی اگر پول نداشته باشد و هزار و یک مشکل دیگر.
یکی از این مشکلات که شاید سالهاست وجود دارد دسترسی نداشتن به پزشک متخصص از بعد از ظهر پنجشنبه تا صبح شنبه است، در این مدت اکثر پزشکان در مطب خود را می بندند، درمانگاه های بیمارستانها هم نیمه تعطیل می شود، می ماند اورژانس بیمارستانها که در اکثر آنها با حضور یک رزیدنت یا پزشک عمومی از سر رفع تکلیف معاینه ای و تجویزی صورت می گیرد.
بیمارستانهای دولتی که به علت شلوغی و ازدحام مشکلات خاص خود را دارند که شاید بارها گفته شده باشد اما بیمارستانهای خصوصی هم بی مشکل نیستند به نظر می رسد در برخی از این بیمارستانها طی یک دستورالعمل نانوشته از پزشکان اورژانسها می خواهند که به نحوی تجویز کنند که هزینه بیشتری از بیمار اخذ شود(بالاخره بیمارستان باید بگردد) مثلاً تا جای ممکن حداقل یک شب بیمار را بستری کنند یا مثلاً به جای تجویز یک دارو و ترخیص بیمار سرم درمانی را تجویز کنند که آن هم با تعرفه ۱۰ برابری نسبت به درمانگاههای خصوصی از بیمار اخذ می شود.
پنجشنبه صبح دچار دل درد شدید شدم، نمی دانم مسمومیت بود یا یک بیمار دیگر گوارشی، البته قبل از آن هم دختر دو ساله ام بیماری شبیه من گرفته شود که با حالت تهوع و اسهال همراه بود، او را به مطب نزد پزشک متخصص خودش بردیم یک داروی ضد تهوع نوشت و بعد از چند ساعت کاملاً درمان شد.
یک روز بعد یعنی صبح پنجشنبه من هم دچار بیماری شبیه دخترم شدم و تا ظهر صبر کردم شاید بهتر شوم اما نشدم، سرانجام برای رفتن نزد پزشک اقدام کردم، اما همه مطبها تعطیل بودند.
چاره ای نبود باید به درمانگاه بیمارستان می رفتم تصمیم گرفتم یک بیمارستان لوکس را انتخاب کنم شاید پزشک متخصص باشد، به بیمارستان عرفان رفتم، اما بر خلاف نظر مسئول اطلاعات بیمارستان، متخصص گوارش یا داخلی در درمانگاه نداشتند گفتند فقط دوشنبه ها متخصص گوارش یا داخلی داریم.
اعتراض که کردیم گفتند اینجا نظام ارجاع است! اگر بیمار سرپایی باشد از قبل وقت می گیرد و همان روز دوشنبه می آید اگر هم مریض بدحال باشد باید برود اورژانس در آن صورت اگر لازم شد پزشک متخصص را فرامی خوانند.
خدا پدرش را بیامرزد، این آقای پزشک هفته ای یکبار گذرش به بیمارستان می خورد حالا برای یک بیمار مثل من خودش را به بیمارستان می رساند.
بگذریم، به بخش اورژانس رفتیم، پرستار تریاژ، فشار خون و علایم حیاتی گرفت و گفت، به نظر من شما با یک قرص ضد تهوع هم خوب می شوید امااینجا برایتان سرم می نویسند هزینه اش هم ۷۰ هزار تومان است.
از قضا حرف این پرستار درست از آب درآمد اما قبل از آن تا بیمارستان ۸ هزار تومان حق پذیرش را از من که بیمار به اصطلاح خودشان اورژانسی بودم نگرفت، پذیرش نکرد.
بعد هم پزشک که یک دختر جوان بود آمد به من که یک زن جوان هستم گفت روی تختی که در فضای باز اورژانس بود و همه بیماران و پرسنل نسبت به آن دید داشتند دراز بکشم تا معاینه کند،نمی دانم، توجه به اصول شرعی و حرمتها در بیمارستانهای کشورمان این قدر بی اهمیت است.
خلاصه معاینه خانم دکتر جوان یک دقیقه هم طول نکشید و بلافاصله گفت، درمان شما سرم است و هزینه آن هم بین ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان می شود اگر نمی خواهید پرونده شما را عودت می کنم اما چون شما را معاینه کردم هزینه را پس نمی دهیم تازه باید رضایت دهید که با میل خودتان سرم نزدید.
من هم گفتم باشد رضایت می دهم فقط سرم را توی دفترچه ام بنویسند بیرون می زنم با اصرار من سرم را توی دفترچه نوشت.
چند خیابان بالاتر یک درمانگاه خصوصی بود که کنارش هم یک داروخانه وجود داشت سرم را از داروخانه به قیمت ۲۴۰۰ تومان تهیه کردم و همان جا در قسمت تزریقات با پرداخت ۷ هزار تومان سرم را تزریق کردم.
سرم درمانی چندان در بهبود حالم موثر نبود اما این سوال در ذهنم باقی ماند که درمانگاه خصوصی و بیمارستان خصوصی هر دو بخش خصوصی هستند و تعرفه بخش خصوصی هم یکی است پس چرا هزینه یک خدمت در بیمارستان عرفان نسبت به آن درمانگاه ۱۰ برابر گران تر است.
منبع : فارس