بي‌توجهي به مسايل روحي رواني بيماران موجب نارضايتي از سيستم درمان مي‌شود
معاون درمان دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز گفت: مهمترين دليل عدم رضايت شهروندان و بيماران در حوزه پزشكي، عدم توجه به مسائل روحي و رواني و ارتباط با بيمار است.
دكتر شاهرخ رييسيان اظهار كرد: پزشكان و پرستاران مطالبي را كه از نظر علمي در دانشگاه آموزش ديده‌اند در محل كار خود اجرا مي‌كنند اغلب اين آموزش‌ها نيز از غرب دريافت شده و برخي از آنها متناسب با فرهنگ كشور نيستند.
وي افزود: متأسفانه در بحث اخلاق پزشكي مشكل داريم و با اينكه در چند سال گذشته اقدامات زيادي در اين زمينه انجام شده، ولي باز هم در بخش معنوي ارتباط پرسنل با بيمار مشكل داريم و نمود اين موضوع را در همه بيمارستان‌هاي كشور مي‌بينم. بيماران هر چقدر هم خدمات درماني مناسبي دريافت كنند، ولي باز هم از سيستم درماني رضايتمندي اندكي دارند و اين نشان مي‌دهد كه به بيمار به اندازه كافي توجه نشده است.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز خاطرنشان كرد: زمينه رضايتمندي بيماران بايد از طريق برقراري ارتباط مناسب فراهم شود و مسائل روحي و رواني بيماران در اولويت قرار گيرد.
دكتر سودابه جولايي، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران نيز گفت: بيشترين حجم شكايت‌هاي پزشكي به دليل ارتباط نامناسب با بيماران است و اين در حالي است كه با انجام كارهايي ساده مي‌توان يك ارتباط مناسب با بيمار برقرار كرد و ميزان شكايت‌ها را كاهش داد.
جولايي تصريح كرد: حرفه‌اي بودن مستلزم ياد گرفتن اخلاق مربوط به حرفه است. اخلاق بايد در انسان نهادينه شود، زيرا نمي‌توان با قوانين مجازات و پاداش به كسي اخلاق حرفه‌اي را ياد داد. در حرفه پزشكي به دليل اينكه با جان انسان‌ها در ارتباط است، نقش اخلاق حرفه‌اي بسيار پررنگ‌تر مي‌شود. اخلاق در پزشكي بر پايه چهار اصل اختيار، سودرساني، اجتناب از آسيب و عدالت استوار است. البته يك مبحث ديگر هست كه در هيچ يك از اين اصول جا نمي‌گيرد و آن ارزش حيات است. اين بخش خود يك اصل مستقل است و مي‌توان گفت مهمترين اصل پزشكي است.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران خاطرنشان كرد: اخلاق پزشكي در بيشتر اوقات يك كار اجتماعي است و نمي‌توان آن را به صورت فردي انجام داد. تصميم‌گيري اخلاقي نيز پيچيدگي‌هاي خاصي دارد و وقتي با جان يك انسان سرو كار داريم بايد دقت زيادي داشته باشيم. اخلاق پرستاري جايگاه ويژه‌اي دارد، زيرا پرستار بيشتر از افراد ديگر با بيمار سر و كار دارد. بيشترين شكايات در حوزه پزشكي و پرستاري مربوط به ارتباط نامناسب با بيمار است. مواردي جزئي مانند دست گذاشتن بر روي شانه بيمار يا همراهان او موجب برقراري يك ارتباط و همدلي ميان پرستار و بيمار مي‌شود كه متأسفانه معمولا اين موارد انجام نمي‌شود. برقراري يك ارتباط مناسب و عذرخواهي همه چيز را حل مي‌كند و بسياري از شكايات رفع مي‌شوند.
وي ادامه داد: اصول اخلاق پرستاري شامل حمايت از حقوق بيماران، جوابگو بودن در قبال اعمال انجام شده و مشاركت و همراهي با ديگران است. البته اخلاق حرفه‌اي بايد در دروس پرستاري به آنها آموزش داده شود. تنها يك درس هم نمي تواند اين مورد را بيان كند بلكه بايد در همه درس‌ها گنجانده شود. رفتار و اخلاق پزشكي به چهار بخش رفتار ايده‌آل، مطلوب، نامطلوب و قبيح تقسيم مي‌شود. رفتار مطلوب نيز شامل اولويت دادن به منابع بيمار، راز‌داري، برخورد محترمانه و پذيرش با روي گشاده است. رفتار قبيح هم شامل دروغ‌گويي، ايجاد خطر براي بيمار، توهين زباني يا جسمي به بيمار، تحريف در مدارك پزشكي و دزدي است كه بسيار كم مشاهده شود.
حجت‌الاسلام و المسلمين رضا حسيني‌فر، مسئول نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز نيز گفت: در حال حاضر از لحاظ رعايت احترام بيماران، اسلام واقعي در غرب اجرا مي‌شود. بيمارستان يك شهر فشرده است كه انسان‌هاي فقير و غني در اين محيط كنار هم قرار مي‌گيرند. كار در چنين موقعيتي واقعاً سخت است، ولي اين دليل نمي‌شود كه صداي شكايات مردم شنيده نشود.
وي افزود: اگر در بيمارستان‌ها تا به حال اخلاق پزشكي درست رعايت نشده است، از اين به بعد بايد درست رفتار شود و به حرف دل مردم گوش داد. بايد يك گام جلوتر برويم و شرايط را تغيير دهيم. همين مردم حالا مخاطب بيمارستان‌ها هستند و بايد به آنها احترام گذاشت.
حسيني‌فر تصريح كرد: در بحث تئوري اخلاق پزشكي خلاء‌هايي وجود دارد. در منابع ديني ما نكاتي هست، ولي اين موضوع هنوز خام است و بايد يك استاد فن آنها را در قالب امروزي ترسيم كند.
منبع: ایسنا