معتادان اورژانس ندارند
با وجود آمار قابل توجه اعتیاد در کشور و رشد نگران‌کننده مصرف روانگردان‌ها هنوز هیچ مرکز تخصصی اورژانس اعتیاد در کشور نداریم و فقط برخی بیمارستان‌ها بنا به ضرورت این بیماران را پذیرش می‌کنند.
مسئله اعتیاد در کشور ما یک مسئله قدیمی است که به قول مسئولان کشور بیش از 10 میلیون نفر شامل معتادان، خانواده‌ها و اطرافیان آنها را درگیر کرده است، مسئولان رسمی کشور آمار معتادان کشور را حدود دو میلیون نفر اعلام می‌کنند که به گفته آنان حدود یک میلیون و 200 هزار نفر آنها معتادان دائمی و 800 هزار نفر آنها معتادان تفننی هستند.
آماری که البته از سوی بسیاری از کارشناسان زیر سوال است، زیرا از یک طرف از حدود بیش از 20 سال پیش ثابت مانده و نه کم و نه زیاد شده است و گویی رشد اعتیاد در کشور طی 20سال گذشته روی عدد صفر باقیمانده است و از طرف دیگر تعداد معتادان گاهگاهی و تفننی اعتیاد کمتر از معتادان دائمی است در حالی که در همه جای دنیا تعداد معتادان تفننی بیش از معتادان دائمی و حدود 3 برابر آنهاست.
این داستان فقط یک طرف ماجراست و بیشتر معتادان به مواد افیونی، مشتقات تریاک و حشیش مانند هروئین را شامل می‌شود. طرف دیگر ماجرای اعتیاد به مواد صنعتی جدید و روانگردان است که اتفاقاً در سالهای اخیر رشد بسیار بیشتری نسبت به مصرف مواد افیونی داشته است و به خصوص قشر جوان و به ویژه دختران را هم بیش از گذشته درگیر کرده است.
اعتیادی که گر چه مسئولان رسماً اعلام کرده‌اند، نگرانی اصلی معضل اعتیاد در کشور همین مسئله است و رشد آن در جامعه جوان ما بالاست اما هنوز هیچ آمار رسمی و غیر رسمی از میزان شیوع و ابتلا به این نوع اعتیاد در کشور اعلام نشده است و برنامه مدونی هم برای کنترل آن اعلام نشده است.
اعتیادی که مواد مصرفی آن دیگر وابسته به واردات قاچاقچیان نیست و خیلی راحت در هر خانه، آشپزخانه و محله‌ای تولید می‌شوند.
مصرف روز افزون مواد صنعتی و صناعی اعتیاد آور که انواع و اقسام مختلفی دارند و علاوه بر شیشه و روانگردانهای جدید حتی سوء مصرف داروهای مجاز و در فهرست رسمی دارویی کشور مانند ترامادول را هم می‌تواند شامل شود، علاوه بر عوارض بلند یا میان مدت جبران ناپذیر، درمان نشدنی و خطرناک آن، از جمله روانپریشی، گسترش ایدز و جنون آنی یک خطر بسیار مهم دیگر هم دارند، عوارض حاد و مرگ آور ناگهانی مصرف این مواد که نیاز به خدمات فوری و اورژانسی دارد.
اما مسئله اینجاست که با وجود آمار قابل توجه این نوع اعتیاد در کشور هنوز حتی یک مرکز تخصصی اورژانس اعتیاد به این مواد در کشور وجود ندارد. موضوعی که مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت در اولین سال وزارت خود وعده آن را داده بود.
غلامعباس ناصحی، مدیر کل سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در این باره به خبرنگار فارس می‌گوید: موضوع ایجاد اورژانسهای درمان اعتیاد به مواد از چند سال پیش در دستور کار وزارت بهداشت است، آیین نامه آن هم آماده شده اما به علت نبود بودجه از سالهای گذشته انجام نشده است.
وی می افزاید: وزارت بهداشت پیشنهاد ایجاد مراکز اورژانس سوء مصرف مواد را به ستاد مبارزه با مواد مخدر ارائه کرده است و قرار است پس از تأمین بودجه و تأمین مکان آن این مراکز ایجاد شوند اما به علت این دو مشکل هنوز هیچ مرکز تخصصی اورژانس اعتیاد در کشور نداریم.
وی ادامه می‌دهد: البته بسیاری از بیمارستانهای کشور و به خصوص بیمارستانهای روانپزشکی بیماران اورژانسی متأثر از سوء‌مصرف مواد را پذیرش می‌کنند اما به هر حال به مراکز اورژانس سوء مصرف مواد در کشور نیاز داریم.
ناصحی می‌گوید: این مراکز برای معتادان به مواد افیونی و روانگردان جدید مجزا نخواهد بود و صلاح نیست که جدا باشند زیرا بسیاری از معتادان همزمان، مصرف کننده چند نوع مواد اعم از مواد مخدر و محرک هستند و باید درمان آنها در یک مکان انجام شود.
مدیر کل سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت اضافه می‌کند: پیشنهاد وزارت بهداشت این است که حداقل 4مرکز اورژانس سوء مصرف مواد در تهران ایجاد شود و در مرکز هر استان نیز یک مرکز اورژانس سوء مصرف کنندگان مواد داشته باشیم.
وی می‌گوید: متأسفانه هنوز هیچ مرکز از این نوع در کشور نداریم اما برای ایجاد نخستین مرکز اورژانس سوء مصرف مواد در تهران مکانی انتخاب شده است که اگر این مکان به وزارت بهداشت تحویل داده شود و بودجه های مورد نیاز آن از سوی ستاد مبارزه با مواد مخدر تأمین شود امیداریم امسال شاهد افتتاح اولین مرکز از این نوع در کشور باشیم.
به هر حال هر لحظه ممکن است جوانان دختر و پسری که به هر دلیل آگاهانه و ناآگاهانه مواد مخدر و محرک را مصرف می‌کنند بلافاصله بر زمین افتاده، دچار تنش شوند و در آستانه مرگ قرار گیرند و اگر اورژانسی برای رسیدگی به آنها نباشد، معلوم نیست چه کسی باید پاسخگوی مرگ این قربانیان باشد؟
----------------------------------------------
پایان