قانون تازه در چین درباره بیماران روانی
قانونگذاران چینی پس از مدت‌ها انتظار قانونی را تصویب کردند که مانع از فرستادن اجباری افراد برای درمان‌های غیرضروری به بیمارستانهای روانی می‌شود.
به گزارش آسوشیتدپرس این قانون استانداردهای خدمات مراقبت بهداشت روانی را تعیین می‌کند و بیمارستانهای عمومی را موظف می‌کند تا کلینیک‌های سرپایی ویژه یا خدمات مشاورهای را فراهم کنند و خواستار تعلیم دیدن پزشکان بیشتری می‌شود.
این قانون که سال‌ها مورد بحث بوده است، قصد دارد عدم تعادلی را در جامعه چین برطرف کند- نبود خدمات مراقبت بهداشت روانی برای جمعیتی که مرفه‌تر شده است، اما در عین حال آگاهی بیشتری به استرس‌های زندگی مردن و نیاز به درمان پیدا کرده است.
روانپزشکانی که به نوشتن پیش نویس این قانون و بهبود آن کمک کردهاند، از تصویب آن استقبال کردند.
دکتر لیو شیهه، روانپزشک 85 ساله در شهر چنگدو در جنوب غرب چین، که پیش‌نویس اولین نسخه این قانون را در سال 1985 تهیه کرد، می‌گوید: " این قانون از حقوق بیماران روانی حفاظت خواهد کرد و مانع از آن می‌شود که افرادی که نیازی به درمان ندارند، اجبارا تحت درمان قرار گیرند."
لیو می‌گوید: "قانون بهداشت روانی ما با استانداردهای بین‌المللی هماهنگی دارد. این امر نشان می‌دهد که دولت به رشد بهداشت روانی و حفاظت حقوق افراد در این حوزه توجه دارد."
فشار در سال‌های اخیر در این باره در بر دولت در سال‌های اخیر افزایش یافته است، زیرا رسانه‌های دولتی و فعالان حقوق بشر مواردی از افرادی را گزارش کردهاند که با وجود عدم ضرورت درمان، اجبارا در بیمارستانهای روانی بستری شده بودند. برخی از این افراد بوسیله کارفرمایانی که بر سر دستمزشان با آنها اختلاف داشتند، برخی دیگر بوسیله اعضای خانواده‌شان که با آنها اختلاف مالی داشتند، و دیگران- معمولا افرادی که با مقامات مخالفت کرده بودند- بوسیله پلیس برای ساکت کردن آنها به اجبار به بیمارستان روانی فرستاده شده بودند.
قانون جدید برای اولین بار اظهار می‌دارد که معاینه سلامت روانی و درمان بیماری روانی باید بر اساسی اختیاری انجام شود، مگر اینکه شخص خطری برای خودش یا دیگران داشته باشد. بر اساس این قانون تنها روانپزشکان اجازه بستری کردن اجباری افراد در بیمارستان برای درمان دارند، و درمان ممکن است برای بیماران مبتلا به ناراحتی روانی شدید اجباری باشد.
نکته مهم‌تر این این قانون به افراد این حق را می‌دهد که در صورتی که به نظرشان بستری شدن‌شان در بیمارستان روانی غیرضروری باشد، در این باره دادخواهی کنند.
گرچه این پرسش که این قانون چگونه اجرا خواهد شد و اینکه آیا اعتبار دولتی کافی برای گسترش خدمت بهداشتی روانی فراهم خواهد شد یا نه، پاسخ داده نشده باقی می‌ماند، روانپزشکان می‌گویند تصویب این قانون نقطه شاخصی به حساب می‌آید.
دکتر مایکل فیلیپس، روانپزشک کانادایی که سه دهه است در چین کار می‌کند، و اکنون رئیس یک مرکز پژوهش خودکشی در شانگهای است، می‌گوید: "لحظه بسیار خوشحال‌کننده‌ای است. من صادقانه اعتقاد دارم که تصویب این قانون مسیر جدیدی را خواهد گشود.
فیلیپ می‌گوید بزرگترین تغییر در نظام روانپزشکی با این قانون محدود کردن بستری‌‌کردن های اجباری است. به گفته او در حال حاضر دست کم 80 درصد بستری‌شدن‌ها در بیمارستانهای روانی اجباری است.
--------------------------------------------------
پایان