گزارش ایسنا از ارتباط پزشک و بیمار در بیمارستانهای آموزشی
بسیاری از بیماران از پزشک درمانگر خود بیاطلاعند
بیمارستانهای آموزشی و خدمات درمانی مراکزی هستند که تحت پوشش دانشگاههای علوم پزشکی فعالیت میکنند و بسیاری از دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی این دانشگاهها در آن جا دوره می بینند به طوری که انترنها و دانشجویان رشتههای پزشکی علاوه بر گذارندن واحدهای دروس عملی خود ضمن حاضر شدن در بالین هنگامی که استاد مربوطه مشغول معاینه و معالجه بیماران است، بصورت تجربی نیز با نحوه تشخیص و درمان انواع بیماریها آشنا می شوند.
در همین راستا بخشی از معاینه و درمان بیماران به رزیدنتها که در بیمارستانهای آموزشی و درمانی بصورت شیفتی خدمت میکنند و دانشجویان سال آخر پزشکی هستند، سپرده میشود. بدین ترتیب که این افراد می بایست با مشورت و نظارت استاد، درباره شیوه های درمانی و تجویز دارو برای بیمار تصمیم گیری کنند. بکارگیری این روش آموزشی و درمانی نه تنها در رفع مشکل بیماران و بهبود آنها موثر است بلکه در آمادگی رزیدنتها برای ورود به عرصههای کار پزشکی در آینده نقش ویژهای را ایفا میکند. اما آنچه که به عنوان یکی از چالش برانگیزترین مباحث در حوزه رضایت بیماران مطرح می شود، اقدام به درمان بیماران توسط رزیدنتها بدون اطلاع پزشک درمانگر آنهاست.
با توجه به اینکه میزان رضایت بیماران و همراهان ایشان در بخشهای بستری از جمله شاخصهای عملکردی رضایتمندی بیماران محسوب میشود، خبرنگار سلامت ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، بر آن شد تا با مراجعه به یکی از این بیمارستانهای آموزشی و خدمات درمانی از میزان اطمینان خاطر بیماران از عملکرد پزشک معالج و شیوه های بکار گرفته شده در درمان آنها جویا شود.
وقفه چهار روزه میان معاینه اولیه پزشک تا حضور بعدی بر بالین بیمار
به گزارش ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، یک بیمار مبتلا به نارسایی کلیوی بستری در مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) درباره نحوه درمان خود اظهار داشت: من مدتهاست به این بیماری گرفتارم اما حدود یک هفته است که در این بیمارستان بستری شدهام. پزشک خودم همان روز اول برای معاینه من حاضر شد و دستوارت لازم را برای درمانم نوشت؛ اما از آن زمان تا چهار روز بعد دیگر وی را ندیدم و تنها پزشکانی که در بخش حاضر هستند هر روز وضعیت من را چک می کنند و در صورت لزوم نسخه برایم می نویسند.
اطلاع بیمار از وضعیت خود حق اوست
وی در ادامه گفت: درست است که به علت گران بودن خدمات درمانی نمی توانم به بیمارستان خصوصی بروم اما ترجیح می دهم همین جا هم که هستم هر روز پزشک خود را ببینم و روند درمانم را از وی جویا شوم؛ تا اینکه از پزشکان دیگر اطلاعات دریافت کنم چرا که آنها به سوالات من جواب سربالا داده و پاسخگو نیستند در حالی که مطلع شدن بیمار از وضعیتش حق او است.
برخورد خوب پرستاران و پزشکان با بیمار و همراهان وی امید می دهد
همراه یکی از بیماران بستری شده در بخش کانسر مجتمع بیمارستانی امام خمینی با اظهار رضایتمندی از عملکرد پزشکان بخش، اظهار کرد: خواهرم را چهار روز پیش در این بخش بستری کردیم. از همان روز نخست هر روز پزشک معالجش به وی سر میزند و توصیه های درمانی لازم را برای وی تجویز می کند. سایر پزشکان هم هرچند مدت برای بررسی وضعیت خواهرم حاضر میشوند.
وی هزینه های بالای خرید دارو را از مهمترین مشکلات بیماران سرطانی عنوان کرد و گفت: با وجود هزینه های بالای درمان و خرید دارو تنها برخورد خوب پرستاران و تلاش پزشکان برای معالجه بیمارمان است که ما را از بهبودی حال خواهرم ناامید نمیکند.
عدم حضور پزشکان در بیمارستانها در روزهای تعطیل یکی از مشکلات بیماران است
در ادامه خانمی که دختر 16 ساله خود را برای انجام شیمی درمانی به بیمارستان امام خمینی(ره) آورده است، در پاسخ به اینکه آیا از عملکرد پزشک فرزندش در درمان و رسیدگی به حال وی رضایت دارد یا نه، تصریح کرد: نزدیک به سه هفته پیش دخترم به مدت پنج روز در بخش کانسر این بیمارستان بستری بود. دو روز بعد از خواباندن وی در بیمارستان یکی از پزشکان پس از بررسی حالش گفت که می توانیم او را مرخص کنیم اما برای ترخیص اجازه پزشک خودش لازم است.
وی با اظهار ناراحتی و نارضایتی از حاضر نشدن پزشکان برای رسیدگی به روند درمان بیماران، افزود: به ما گفته شد که پنجشنبه صبح پزشک معالجش برای رسیدگی به وضعیت دخترم می آید اما نیامد. همچنین مجبور شدیم روز جمعه هم دخترم را در بیمارستان نگهداریم چون روزهای تعطیل پزشکان در بیمارستان حاضر نمی شوند. در نهایت دو روز بعد یعنی روز شنبه پزشک متخصص وی آمد و ما توانستیم بالاخره او را از بیمارستان به خانه ببریم.
بیماران از اینکه چه کسی پزشک درمانگر آنها است، بی اطلاعند
بیمار 64 ساله مبتلا به پروستات، با اشاره به لزوم انجام عمل جراحی برای درمان بیماری خود، توضیح داد: دو روز است که برای جراحی به بیمارستان آموزشی و درمانی امام خمینی آمده ام اما هنوز نمی دانم چه کسی قرار است من را عمل کند.
وی با گلایه از تعدد رفت و آمد پزشکان در بالین وی اظهار کرد: پزشکان مختلفی می آیند من را معاینه کرده و می روند. بعضی از آنها برایم نسخه می نویسند و پسرم آن داروها را تهیه میکند. من از اینکه نمی دانم پزشکم چه کسی است و حضور این همه پزشک چه ضرورتی دارد، عصبی می شوم. کاش می توانستم در مورد وضعیتم با پزشک خودم صحبت کنم.
بیماران نیاز دارند پزشک معالج، آنها را از نتیجه درمان مطلع کند
یکی از بیمارانی که برای رفع مشکل کبدی خود به این بیمارستان مراجعه کرده است، در خصوص نحوه عملکرد پزشکان در قبال درمان بیماران گفت: من یک دوره کوتاه مدت در بیمارستان بستری شدم در آن زمان رزیدنتی که مسوولیت درمان من را برعهده داشت انسان شریفی بود و مرا در جریان بیماریم قرار می داد.
این فوق لیسانس مدیریت دولتی ادامه داد: رزیدنت مربوط به بنده در خصوص داروها و نحوه مصرف آنها با بنده صحبت کرد همچنین من را مطمئن کرد که تمام موارد درمانی را با پزشک متخصص خودم در میان می گذارد و پس از تایید نظر وی اقدام به تصمیم گیری و اجرا می کند.
جوان 38 ساله ای که به همراه مادرش به بیمارستان آمده بود، نسبت به رفتار نامناسب پرسنل و بی حرمتی آنها به بیماران و همراهان معترض بود و عقیده داشت: اگر مردم توانایی تامین مخارج بالای درمان در بخش های خصوصی را داشتند به هیچ وجه حاضر نمی شدند به بیمارستان های شلوغ دولتی مراجعه کنند.
به پزشک معالجم جهت مشورت با او، دسترسی نداریم
وی با بیان اینکه مادرش به بیماری سرطان پستان مبتلا است، گفت: داروهایی که برای درمان این نوع از بیماران لازم است تحت پوشش بیمه نیست و باید آنها را بصورت آزاد تهیه کنیم.
مادر این جوان نیز در ادامه اظهار کرد: پزشکی که درمان من زیر نظر وی انجام می شود خیلی دیر برای معاینه در بخش حاضر می شود و هنگامی که درخصوص چگونگی ادامه درمان یا موارد مشابه لازم است با وی در ارتباط بوده و از او مشورت بگیریم بسختی می توانیم وی را پیدا کنیم.
به نظر می رسد داشتن شناخت کافی بیماران از پزشک معالج خود و ارتباط مستقیم آنها با وی در افزایش میزان رضایتمندی بیماران نقش ویژهای را ایفا می کند. باید توجه داشت حضور و نظارت مداوم پزشک بر خدماتی که رزیدنت ها به بیماران مراکز آموزشی و درمانی ارائه می دهند نه تنها به اطمینان خاطر مردمی که به علت هزینه های بالای درمان در بخش های خصوصی به بیمارستانهای دولتی مراجعه میکنند می افزاید بلکه از به وجود آمدن خطاهای پزشکی نیز جلوگیری می کند.
----------------------
پایان