یک فوق تخصص ارتوپدی به تبیین وضعیت رسیدگی به بیماران در بیمارستانهای تروما پرداخت و عنوان کرد: چالش حال حاضر حوزه ارتوپدی قیمت بالای وسایل ارتوپدی است، به گونه‌ای که بسیاری از بیماران توان مالی لازم برای تهیه این وسایل را ندارند.
دکتر حمیدرضا اصلانی افزود: در سال‌های اخیر وسایل ارتوپدی دچار افزایش قیمت شده‌اند.
وی ادامه داد: این افزایش قیمت‌ها بار اقتصادی زیادی بر بیمه‌ها تحمیل کرده است. از سوی دیگر متاسفانه بسیاری از بیماران هم به دلیل گرانی، توان مالی لازم را برای تهیه وسایل مورد نیاز ارتوپدی و انجام اعمال جراحی‌شان ندارند.
این فوق تخصص ارتوپدی با اشاره به اینکه خوشبختانه درمان مجروحان ناشی از سوانح و تصادفات جاده‌ای در بیمارستانهای دولتی رایگان است عنوان کرد: این در حالی است که بیمارستانها می‌توانند وسایل ارتوپدی را تنها از مراکز محدودی که وزارت بهداشت به آن‌ها معرفی می‌کند که عمدتا هم پروتز ایرانی هستند، تهیه کنند. بنابراین وقتی مشابه داخلی یک وسیله موجود نباشد، بیمارستان برای تهیه آن دچار مشکل می‌شود.
اصلانی با بیان اینکه وسایل ارتوپدی در بازار موجود هستند اما قیمت‌های بالایی دارند گفت: قبلا 1.5 درصد مردم پس از پرداخت هزینه‌های درمان عملا به زیر خط فقر می‌رفتند در صورتی که اکنون هفت درصد مردم به علت پرداخت هزینه‌های بهداشت و درمان به زیر خط فقر می‌روند.
دبیر علمی بیست و یکمین کنگره سالیانه انجمن جراحان ارتوپدی افزود: فرانشیزی که مردم برای درمان بیمارستانی آسیب‌دیدگی‌های مفاصل می‌پردازند، چندان بالا نیست واکثر بیمارستانها، اقدامات درمانی را تحت پوشش بیمه‌ای ارائه می‌کنند. اما مشکل بزرگ ما این است که بیمه‌ها یا وسایل ارتوپدی را پوشش نمی‌دهند و یا اینکه قیمت‌ها و تعرفه‌های قدیم آن را لحاظ می‌کنند، حال باید پرسید تکلیف یک مفصل مصنوعی که پیش از این یک میلیون تومان قیمت داشت اما اکنون به هفت میلیون تومان رسیده است، چه می‌شود؟
در چند هفته اخیر، وضع بازار دارویی کشور با آرامش نسبی روبه‌رو بوده است.اختصاص ارز دارو به برخی داروهای گرانقیمت و تسهیل در روند نفسگیر ترخیص دارو از گمرک، موجب شده است که کمبود و گرانی دارو در یک ماه اخیر تا حد زیادی فروکش کند، اما در مقابل هنوز این موج کاهش قیمت اقلام دارویی و تجهیزات پزشکی به وسایل توانبخشی و تجهیزات ارتوپدی نرسیده است.
با توجه به این که بسیاری از جمعیت هفت میلیونی معلولان ایران از وسایل کمک توانبخشی استفاده می کنند، تامین هزینه بالای تهیه این وسایل از توان مالی بسیاری از توان یابان خارج است و بیمه های درمانی مختلف هم در این زمینه دردی از معلولان دوا نمی کنند.
به طور مثال، گاه هزینه تهیه کفش طبی یا اندام مصنوعی برای یک شهروند معلول، چند میلیون تومان هزینه برمی دارد که پس از بحران ارزی نیز این قیمت ها با افزایش چندبرابری روبه رو شد، اما حالا که فرآیند اختصاص ارز به داروها و تجهیزات پزشکی از سر گرفته شده است، معلولان انتظار دارند که واردات وسایل کمک توانبخشی هم از این ارزها بی نصیب نماند تا حداقل معلولان چوب گرانی ارز را نخورند.
در حوزه واردات وسایل ارتوپدی نیز همین وضع حکمفرماست و مصدومان حوادث مجبورند بدون اتکا به کمک بیمه ها، بیشتر هزینه تهیه تجهیزات ارتوپدی را از جیب پرداخت کنند.
دبیر علمی بیست و یکمین کنگره سالانه انجمن جراحان ارتوپدی نیز با توجه به همین مشکل به ایسنا گفته است: مشکل بزرگ ما این است که بیمه ها یا وسایل ارتوپدی را پوشش نمی دهند یا این که قیمت ها و تعرفه های قدیم آن را لحاظ می کنند، حال باید پرسید تکلیف یک مفصل مصنوعی که پیش از این یک میلیون تومان قیمت داشت اما اکنون به هفت میلیون تومان رسیده است، چه می شود؟
به هر حال در شرایطی که حوزه درمان و توانبخشی همواره در زمره اولویت های نخست دولت های مختلف نبوده است، امید می رود که با رفع چنین مشکلاتی در دولت جدید، وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و بیمه ها با همکاری یکدیگر، چهره جدیدی از یک نظام سلامت توسعه یافته و فراگیر را به نمایش بگذارند.