پرسنل پذیرش بیمارستانها ، در نقش غضنفرند یا مارادونا ؟!؟
سفیر افلاک نوشت، روز گذشته چهارم خرداد، با پسرم به استخر رفتیم؛ قبل از اینکه بخواهیم از استخر خارج شوم سرم به دیوار استخر خورد و دچار خونریزی شدیدی شدم و متصدی استخر تنها با قرار دادن یک بانداژ بر روی سرم توصیه کرد که سریع به بیمارستان مراجعه کنم.
بر اساس بخش نامه های وزارت بهداشت همواره تکریم بیماران و همراهان آن ها یکی از مهمترین جنبه های حاکمیت بالینی است و باید کلیه کارکنان مرکز از اهمیت پاسخگو بودن نسبت به بیماران و همراهان آنها آگاه باشند.
به طوری که چندی پیش نیز معاون درمان وزارت بهداشت در رسانه ملی بر این موضوع تاکید کرد و گفت: "حفظ کرامت بیمار، نوع برخورد با بیمار و کاهش عوارض ناخواسته پزشکی از جمله اهدافی است که امسال در بیمارستان ها دنبال خواهیم کرد."
حال باید گفت با وجود تاکیدات بسیاری که از سوی مسئولین وزارت خانه در جهت حفظ تکریم بیماران انجام می شود، اما متاسفانه گاهی در عمل شاهد رفتارهایی هستیم که خلاف این موضوع را نشان می دهد و مسائل مالی پیش قراول ارائه خدمات بهداشتی درمانی می شود.
یکی از شهروندان خرم آبادی که نخواست نامش فاش شود با مراجعه به پایگاه خبری سفیرافلاک، به شرح حادثه ای که برای او در یکی از بیمارستان اتفاق افتاده بود پرداخت.
وی گفت: روز گذشته چهارم خرداد، با پسرم به استخر رفتیم؛ قبل از اینکه بخواهیم از استخر خارج شوم سرم به دیوار استخر خورد و دچار خونریزی شدیدی شدم و متصدی استخر تنها با قرار دادن یک بانداژ بر روی سرم توصیه کرد که سریع به بیمارستان مراجعه کنم.
وی ادامه داد: ساعت نزدیک 21 شب به اورژانس آن بیمارستان مراجعه کردم و مسئولین بخش مرا به واحد تریاژ راهنمایی کردند؛ به واحد تریاژ رفتم و سریع شماره ای را جهت ویزیت دکتر گرفتم.
این شهروند خرم آبادی اظهار کرد: تشخیص دکتر بیمارستان بستری زیر 6 ساعت جهت بخیه سرم بود؛ بعد از ویزیت دکتر فرم تریاژ را پر کردم و برای بستری شدن به پذیرش مراجعه کردم؛ دفترچه تامین اجتماعی خود را تحویل پذیرش دادم و اما او از من درخواست کپی صفحه اصلی دفترچه را کرد و گفت به ورودی بیمارستان مراجعه کن و کپی صفحه اول دفترچه را بیاور، من که در شرایط بدی قرار داشتم و خونریزیم بند نیامده بود گفتم: « نمی شود اول به وضعیتم رسیدگی کنید بعد کپی دفترچه را بیاورم!"
مسئول پذیرش درخواست مرا نپذیرفت و با همان وضعیت به همراه همسرم برای گرفتن کپی به ورودی بیمارستان مراجعه کردیم؛خونریزی تا حدی بود که یک همراه بیمار دستمال کاغذی را برای بند آمدن خونم به من داد؛ دستمال را روی زخم پیشانی ام قرار دادم و برای گرفتن کپی به ورودی بیمارستان مراجعه کردم اما متصدی دستگاه گفت: دستگاه کپی خراب است و برای تعمیر فرستاده شده است.
از بیمارستان خارج و هزار متری از بیمارستان دور شدیم تا شاید موفق به گرفتم کپی شوم اما به دلیل نامناسب بودن زمان با بسته بودن مغازه ها مواجه شدیم
با همان حالت به بیمارستان برگشتیم! و گفتم «دستگاه کپی نیست! الان مشکل خونریزی سرم من است نه کپی دفترچه» اما باز هم موفق به قانع شدن متصدی پذیرش نشدم و گفتند پس هزینه بیمارستان باید آزاد حساب شود و من نیز گفتم 100 هزار تومان به حساب بیمارستان واریز کرده ام چرا آزاد؟
دوباره به واحد تریاژ مراجعه کردم و گفتم به خاطر یک فتوکپی اجازه پذیرشم را نمی دهند؛ مسئولین بخش تریاژهم با واحد پذیرش تماس گرفتند و اعلام کردند که مشکل بیمار سریعاً حل و پذیرش شود.
دوباره به واحد پذیرش برگشتم و باز هم قبول نکردند که پذیرش شوم. تصمیم گرفتم به بیمارستان دیگری مراجعه کنم و درخواست کردم که 100 هزار تومان را پس بدهید تا بروم اما با این پاسخ مواجه شدم که شما فرم تریاژ پر کرده اید و معلوم نیست که خدمات دریافت کرده اید یا نه! من هم گفتم: شاهد وضعیتم که هستید! خدماتی دریافت نکرده ام.
به دکتر اورژانس مراجعه کردم و وی در دفترچه ام نوشت که هیچ خدماتی دریافت نکرده است؛ پولم را گرفتم و راهی بیمارستان دیگری شدم.
از همان بدو ورود بدون اینکه درگیر مسائل تشکیل پرونده شوم به کارم رسیدگی شد و برای بخیه سریعاً راهی اتاق عمل شدم و پنج بخیه به سرم زده شد و از بیمارستان ترخصی شدم.
------------------
پایان
-----------------
مقدمه : سردبیر سایت بیمارستانسازی